بررسی آرا و مولفه های نظریه بورکهارت در باب حکمت و هنر اسلامی

امروزه نگاهی به پژوهش های موجود در زمینه هنر و معماری اسلامی نشان می دهد که بسیاری از تحقیقات انجام شده در این زمینه صرفا جنبه تاریخی دارد که آن را برگرفته از هنر بیزانس، ساسانی، و ... دانسته اند. در میان این پژوهش ها، کمی از دانشمندانی وجود دارند که با نگرشی محتوایی به هنر و معارف اسلامی پرداخته اند. در میان این افراد تیتوس بورکهارت از جمله اندیشمندانی است که هنر و معماری اسلامی را با نگرشی متفاوت با آنچه در غرب معمول بوده، و از دیدگاهی معنایی بررسی و تجزیه و تحلیل کرده است. بورکهارت خصوصیات و ویژگی هنر اسلامی و سرچشمه آن را برگرفته از روح اسلامی می داند و برای اثبات ادعای خود شواهدی دال بر وحدت و انطباق صورت با معنای باطنی هنر اسلامی ارایه می کند. هدف این مقاله، مروری اجمالی و طبقهبندی نظریات محقق بزرگ علوم و هنرهای اسلامی، تیتوس بورکهارت بود. بورکهارت، از بزرگان سنت گرا و فلسفه حکمت خالده بود که دیدگاهی حکمی، عرفانی نسبت به هنر و علوم سنتی و گذشته دارند. در این پژوهش ابتدا تعاریفی از هنر و معماری اسلامی گفته می شود و سپس به نظریات بورکهارت در مورد هنر و معماری اسلامی می پردازیم.

کلیدواژه ها:

تیتوس بورکهارت ، هنر اسلامی ، معماری اسلامی ، زیبایی و هنر مقدس