ویژگی های درفش و تصویرپردازی با آن در شاه نامه ی فردوسی
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 730
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
HSCO01_036
تاریخ نمایه سازی: 20 آبان 1397
چکیده مقاله:
در شاهنامه درفش کاویانی پرچم خاص شاهانشاه بوده و شاهان و فرمانروایان محلی، شاهزادگان، سران و پهلوانان سپاه هم هرکدام درفش خاص خود را داشتند. فردوسی در شاهنامه در جاهای گوناگون صفات درفش کاویانی را برمیشمارد: خجستگی، درخشندگی، درفشانی، دلافروزی و همایونی و البته تصویر سازی با درفش را هم فراموش نمیکند و در ضمن از رنگ و نقش و آراستگی درفشهای دیگر ایرانیان و حتی انیرانیان هم به فراخی سخن میگوید. درفش نشانهی استقلال و پیروزی بوده، سرنگونی و از میان رفتن آن در میدان جنگ شکست و سرفکندگی به شمار میآمده، از این رو چنگجویان از درفش با چنگ و دندان نگاهبانی میکردند که به دست دشمنان نیفتد. دریدن درفش از جمله آیینهای سوگواری در هنگام مرگ سران و پهلوانان بوده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حسین کیانی
دانشجوی کارشناسی ارشد گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد فیروزآباد، دانشگاه آزاد اسلامی، فیروزآباد، ایران
احمد طحان
استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد فیروزآباد، دانشگاه آزاد اسلامی، فیروزآباد، ایران