تبیین جایگاه هنرهای سنتی به عنوان عنصر هویت بخش در گرافیک محیطی معاصر

هنرهای شهری و اهمیت توجه به آن در کتاب ها و مقالات متعددی مورد بررسی و کنکاش قرار گرفته است، همچنین اهمیت شکل گیری معیارهای مشخص به منظور تدوین مجموعه ای متناسب در بستر زیباسازی شهری نیز با توجه به تلاش مدیران شهری برای نظام مند کردن آن امری است مهم که در این سالها مورد توجه بسیار بوده است. گرافیک محیطی به عنوان یکی از مهمترین و پر کاربرد ترین هنرهای مرتبط با فضای شهر و شهروندان، نقش مهمی در ایجاد هویت شهری و ارتقای نظام آموزشی شهر ایفا می کند، سوال اساسی این پژوهش این است که آیا حضور مولفه های سنتی نقش مهمی در هویت مند شدن و شاخص شدن آثار گرافیک محیط معاصر دارا می باشد، لذا نویسنده در این پژوهش به روش توصیفی- تحلیلی و شیوه گردآوری کتابخانه ای و.... ضمن مطالعه و بررسی مصادیقی از حضور هویت در پیشینه ی فضای شهری و همچنین اشاره به برخی نمونه های معاصر و شاخص در بهره گیری از دستاوردهای نقوش و نمادهای ایرانی – اسلامی ، لزوم بهره گیری از ساز و کاری بومی و منطقه ای به منظور شکل گیری و توسعه ی جایگاه گرافیک محیطی در ارتقاء سواد بصری و ایجاد هویت را یادآور می گردد.هنرهای شهری و محیطی به عنوان یکی از تاثیرگذارترین قالبهای هنرمعاصر می توانند نقش مهمی در تکمیل آموزه های شهروندی و صیانت از فرهنگ ها و خرده فرهنگ های بومی و محلی در مواجه با نظام جهانی ارتباطات داشته باشند، در این ارتباط دوسویه، نمادهای سنتی هنرایرانی و نقشمایه ها به عنوان ابزار بیانی آن، به مدد گرافیک محیطی و در همنشینی با معماری از نابودی و فراموشی نجات یافته و هنرهای شهری نیز در این قالب هویت می یابند .

کلیدواژه ها:

(هویت ، گرافیک محیطی ، هنرهای شهری ، هنرهای سنتی )