شبیه سازی، مدلسازی ریزساختار و بررسی تبلور مجدد استاتیکی در فرآیند اکستروژن در کانالهای هم مقطع زاویه دار (ECAP)

فرایند اکستروژن در کانالهای هم مقطع زاویه دار در سالهای اخیر توجه بسیاری از محققان را به دلیل قابلیت تولید مواد ریزدانه و نانوساختار به خود جلب کرده است. در این پژوهش با ایجاد یک مدل کامپیوتری متشکل از شبیه سازی المان محدود و مدلسازی ریزساختار تاثیر پارامترهای مختلف فرآیند روی فرایند و روی ریزساختار حاصل پس از فرایند بررسی شده است. همچنین بهترین شرایط برای انجام فرایند روی آلومینیم خالص تجاری و دستیابی به ساختار نانویی مشخص شده است. صحت کلیه مراحل شبیه سازی و مدلسازی با مقایسه نتایج با آزمایشات عملی دیگران به اثبات رسیده است. نتایج حاصل نشان می دهد که مهمترین فاکتور در این فرایند میزان کرنش اعمالی به قطعه کار و چگونگی توزیع آن می باشد که زاویه کانال بیشترین تاثیر را روی اندازه دانه نهایی دارد و همچنین بهترین مسیر انجام فرایند مسیر Bc می باشد، در مورد تعداد پاس انجام فرایند نیز نقطه بهینه ای وجود دارد که در مورد آلومینیم مورد مطالعه، 8 پاس بدست آمد. نهایتا ریزساختار و اندازه دانه حاصل از فرآیند و عملیات حرارتی آن مشخص گردیده است.

کلیدواژه ها:

اکستروژن در کانالهای هم مقطع زاویه دار ، مدلسازی ریزساختار ، تبلور مجدد استاتیکی ، شبیه سازی المان محدود