بررسی عوامل اثرگذار در طراحی جداره سازه های سنتی در ارتقاء حس تعلق به مکان

امروزه حس مکان و هویت مکان از مهمترین مسایل پیش روی معماری معاصر است. توجهبه هویت بنا وعوامل کالبدی واجتماعی و سایر عوامل میتواند حس تعلق مکانی و همبستگی را به شهروندان القا کند و آنها را به همکاری و مشارکت بیشتر در اجتماع تشویق کند. با گذشت سال ها، در ساخت بناهای جدید نقش هویت کمرنگتر شده و بناها و عناصر کالبدی تقلیدی و بی هویت به طور گستردهای در حال افزایش می باشند. این در حالی است که سازه های سنتی، در ایجاد فضاهای باهویت موفق بوده و همچنان هویت و جذابیت خود را برای شهروندان حفظ کرده اند. بناهای امروزی از درک روح انسانی و تعلق اجتماعی به دور شده اند و به همین دلیل توجه به عوامل موثر در تعلق به مکان در طراحی جداره سازه های سنتی و تعمیم آن به بناهای امروزی یکی از ضرورتهای مهم در عرصه طراحی مجتمع ها و محیط های مسکونی میباشد. در این مقاله پس از تبیین ابعاد حس تعلق به مکان، نقش عوامل مختلف به خصوص عوامل کالبدی-محیطی و اجتماعی و چگونگی تاثیر این عوامل بر حس تعلق به مکان و همچنین ابعاد و عوامل هویت بخش به جداره سازه های سنتی مورد تحلیل قرار گرفته تا بتوان با تاثیر گرفتن از معماری گذشته و سازه های سنتی در جهت پررنگ کردن هر چه بیشتر هویت و حس تعلق مکان در معماری امروز کشورمان گام برداشت. در این پژوهش از روش تحلیلی-توصیفی و برای گردآوری اطلاعات از روش کتابخانه ای،اسنادی استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

جداره سازه های سنت ، حس تعلق مکان ، عوامل اجتماعی ، عوامل کالبدی ، هویت