تاثیر فعالیت مقاومتی و حجم آن بر غلظت پلاسمایی ویسفاتین و ارتباط آن بامقاومت به انسولین، اینترلوکین-6 و هورمون رشد در مردان جوان

سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 368

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JSBS-5-9_004

تاریخ نمایه سازی: 23 آبان 1397

چکیده مقاله:

هدف: هدف تحقیق حاضر بررسی پاسخ غلظت پلاسمایی ویسفاتین به حجم فعالیت مقاومتی و ارتباط آن با مقاومت به انسولین، هورمون رشد و-IL 6 میباشد.روش شناسی: پانزده مرد جوان سالم (سن 23/9±1سال، وزن 74/4±7/2 کیلوگرم، شاخص توده بدنی 26/1±3/6 کیلوگرم بر متر مربع) در تحقیق حاضر شرکت نمودند. بعد از تعیین 10-RM، آزمودنی ها دو جلسه فعالیت مقاومتی 3 نوبت و 5 نوبتی را با فاصله یک هفته و بطور تصادفی اجرا نمودند. سه نمونه خونی قبل و بعد از فعالیت و نیز بعد از 30 دقیقه ریکاوری گرفته شدند و برای اندازه گیری هورمون رشد، اینترلوکین-6 و ویسفاتین آنالیز شدند. مقاومت به انسولین نیز با استفاده از غلظت گلوکز و انسولین محاسبه گردید. برای مقایسه جداگانه داده های قبل و بعد از ورزش و بعد از ریکاوری در دو جلسه، از آزمون آنالیز واریانس2×3 مکرر استفاده شد.یافتهها: نتایج نشان داد که بین پاسخ پلاسمایی ویسفاتین، اینترلوکین 6- و شاخص مقاومت به انسولین به دو حجم متفاوت فعالیت مقاومتی تفاوت معنیداری وجود ندارد .(P> 0/05) صرف نظر از حجم فعالیت، یک جلسه فعالیت حاد مقاومتی تاثیر معنیداری بر همه فاکتورهای اندازه گیری شده غیر از ویسفاتین داشت .(P<0/001) بررسی همبستگی آماری داده ها در پاسخ به فعالیت، ارتباط معنی داری را بین هیچ کدام از متغیرهای اندازه گیری شده با ویسفاتین نشان نداد .(P> 0/05)بحث و نتیجه گیری: حجم فعالیت مقاومتی عامل موثری بر غلظت پلاسمایی ویسفاتین نیست و نمی توان ویسفاتین را به عنوان یکی از عوامل موثر در فرایند مقاومت به انسولین در نظر گرفت.

نویسندگان

مینو باسامی

استادیار دانشگاه علامه طباطبایی

سجاد احمدی زاد

دانشیار دانشگاه شهید بهشتی

هیوا رحمانی

دانشجوی دکتری دانشگاه شهید بهشتی

امجد نیک سرشت

کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزش دانشگاه شهید بهشتی