مطالعه نقوش دست بافته های خراسان شمالی و استفاده از آنها در طراحی نشانه

طراحی نشانه، از مباحث پایهای و علمی هنر گرافیک است که بنا به ویژگیهای ذاتی خود، ارتباط وسیعی با دیگر بخشهای هنر گرافیک برقرار میکند. از جمله مشخص ترین این ویژگیها، رابطه آنی و دیداری این نشانه ها با مخاطب است که در پس نشانه های زیبا و جذاب، همزمان باطنهای معنوی و دقیقی را به مخاطب ارایه میکند. فرش ایرانی یکی از بهترین دلایل ماندگاری خود را مرهون رمز و رازهای نهفته در نقوشی است که با بیانی شیوا، فرهنگها، سنتها، شادیها و آلام مردمی که خالق آن هستند را به تصویر میکشد. دستبافته های ایرانی و نقوش بهکار رفته در آنها در هر نقطه از کشورمان متنوع و قابل تعمق بوده و ابعاد تازه ای از هنر غنی، دیرینه و پر از اسرار این سرزمین کهن را میگشاید؛ به خصوص نقوش به کار رفته در دستبافته های منطقه خراسان شمالی که از غنای خاصی برخوردار است. بدیهی است این خصوصیات برای طراح گرافیک این امکان را فراهم میآورد تا با استفاده از نقش مایه های نمادین به کار رفته در این دستبافته ها، ارتباط معناداری را در قالب هنری پرمخاطب که نظیر یک رسانه چند سویه عمل میکند، به منصه ظهور برسانند. تحقیق حاضر از نوع کاربردی بوده و سعی شده تا با توجه به ویژگیهای معنوی و درونی دستبافته های خراسان شمالی امکان طراحی نشانه از میان نقوش بررسی شود.

کلیدواژه ها:

طراحی نشانه ، نقشمایه ، دست بافته های سنتی ، خراسان شمالی