رابطه سازی نوین برای جرم ساختگی در روش رهایی پویای لزج

در این مقاله رابطه سازی نوینی برای جرم ساختگی در روش رهایی پویای لزج پیشنهاد میگردد. نخست معادله های خطا برای تکرارهای رهایی پویا ارایه می شود. سپس، بااستفاده از نگره گرشگورین بهبود یافته، کرانه ای جدیدی برای کمیت جرم ساختگی به دست می آید. رابطه سازی پیشنهادی به الگوریتم جدیدی برای روش رهایی پویای لزج منجر میگردد. برای سنجش کارایی عددی فرایند پیشنهادی، سازه های مختلفی مانند خرپا و قابهای دو بعدی و سهبعدی، با رفتارهای خطی و غیرخطی هندسی تحلیل میشوند. نتایج این تحلیلها نشان میدهد که استفاده از الگوریتم ارایهشده و رابطه نوین پیشنهادی برای جرم ساختگی، نرخ همگرایی روش رهایی پویای لزج را بهبود میدهد، به گونهای که همگرایی با تعداد کمتری تکرار انجام میپذیرد

کلیدواژه ها:

روش رهایی پویا ، میرایی لزج ، جرم ساختگی ، رفتارغیرخطی ، نیروی نامیزان ، نرخ همگرایی