ارزیابی فرسایش آبی و بادی با استفاده از مدل های IRIFR و MPSIAC(مطالعه ی موردی: حوزه ی قلعه گنج)

حوزه ی قلعه گنج واقع در شهرستان کهنوج استان کرمان، از جمله مناطقی است که تحت تاثیر دو نوع فرسایش آبی و بادی میباشد. در این تحقیق با استفاده از مدل MPSIAC به برآورد میزان فرسایش آبی و مدل IRIFR به برآورد میزان فرسایش بادی پرداخته شده است. یافته های فرسایش بادی نشان میدهد که بیش ترین مساحت منطقه، شامل کلاس فرسایشی بادی زیاد (41/83%) و متوسط (43/4%) میباشد و مناطق مسکونی و آبادیهای موجود در منطقه نیز، از خسارات و خطرات آن در امان نبوده و پیشروی تپه های ماسه ای به سمت آبادیها و اراضی کشاورزی، منجر به ایجاد خسارات به اهالی منطقه شده است.فرسایش آبی، شکل دیگری از فرسایش در حوزه میباشد. عواملی از جمله میانگین بارندگی سالانه 190/35) میلیمتر) و واحدهای زمین شناسی زمینه ی این نوع فرسایش را فراهم کرده است. اگر چه میزان رسوب ناشی از فرسایش آبی برای برخی رخساره ها زیاد، ولی برای کل حوزه( با توجه به وسعت زیاد آن) میزان رسوب ویژه، کم(17/90 مترمکعب در کیلومتر مربع در سال) برآورد شده است. اجرای عملیات فیزیک و شیمیایی (مالچ پاشی)، کنترل هرز آب، نهال کاری، تولید نهال، باد شکن بیولوژیک و ساماندهی و مدیریت چرای دام نیز از مهم ترین عملیات بیابان زدایی میباشد که در منطقه ی قلعه گنج پیشنهاد میشود.

کلیدواژه ها:

فرسایش بادی ، مدل MPSIAC ، فرسایش آبی ، مدل IRIFR ، حوزه ی قلعه گنج