ارزیابی پتانسیل های ژیومورفوتوریسمی دره ی الموت

ژیومورفوتوریسم، از حوزه ی مطالعات علوم زمین و مطالعات گردشگری است و شاخهای از اکوتوریسم محسوب میشود که در آن بیش تر زیبایی های ژیومورفولوژیکی و زمینشناختی، مورد توجه گردشگر قرار دارد. دره ی الموت از جمله مناطقی است که علاوه بر آثار فرهنگی، دارای پدیده های طبیعی متنوعی میباشد که هر یک از آنها، به تنهایی قادر است گردشگران بیشماری را به خود جذب کند. در این پژوهش، با استفاده از تصاویر ماهواره ای، نقشه های زمینشناسی و نیز مطالعات میدانی، تعدادی از لندفرمهای دره ی الموت که دارای جاذبه های ژیوتوریستی بیشتری هستند، شناسایی شده و توانمندی آنها بر اساس دو مدل کومانسکو و امریکاظمی مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج نشان میدهد که تمامی لندفرمهای مورد مطالعه، اهمیت منطقهای و برخی نیز اهمیت ملی دارد . همچنین ویژگی های منحصر به فرد زمین باستان شناختی قلعه و صخره ی حسن صباح به آن ارزش بین المللی نیز داده است. از سویی ماهیت غالب لندفرم های مورد مطالعه در ارتباط با زمینه های محیط زیست و طبیعت گردی است . همچنین بر اساس روش کومانسکو، ویژگیهای زیبایی شناختی، علمی، فرهنگی، اقتصادی و مدیریتی لندفرمها، مورد بررسی قرار گرفت و نتایج نشان داد که دریاچه ی اوان به دلیل تنوع ژیومورفولوژیکی و جاذبه های زیبای طبیعی، ارزش بالای علمی و فرهنگی، بیش ترین پتانسیل در جهت فعالیتهای ژیوتوریسم را داشته و پس از آن به ترتیب قلعه و صخره ی حسن صباح، الموت رود، درهی گرماگلو، صخره های اندج و آبشار گرمارود در رتبه های بعدی قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

ژیومورفوتوریسم ، لندفرم های ژیومورفولوژیک ، دره ی الموت