بررسی ارتباط بین ابعاد کمالگرایی و خودکارآمدی در دانشجویان دختر شرکت کننده در کلاس های ایروبیک و سایر دانشجویان

هدف این مطالعه بررسی ارتباط بین ابعاد کمال گرایی و خودکارآمدی در دو گروه از دانشجویان شرکت کننده در کلاس هایایروبیک و دانشجویانی بود که در این کلاسها شرکت نکرده بودند. برای این منظور، 50 دانشجوی دختر شرکت کننده درکلاس های ایروبیک دانشگاه تهران، به عنوان نمونه، و 50 دانشجوی دیگر نیز به طور تصادفی از همان جامعه انتخاب شدند.برای ارزیابی ابعاد کمالگرایی از مقیاس کمالگرایی مثبت و منفی فلت، و برای ارزیابی خودکارآمدی از مقیاس خودکارآمدیشوارتز استفاده شد. نتایج آزمون تی نشان داد که دو گروه تنها در بعد کمال گرایی منفی اختلاف معناداری باهم داشتند. نتایجهمچنین نشان داد که بین خودکارآمدی و بعد مثبت کمالگرایی ارتباط مثبت معنادار و بین خودکارآمدی و بعد منفی کمال-گرایی ارتباط منفی معنادار وجود دارد. این نتایج نشان میدهد که شرکت در فعالیت های ایروبیک، اگرچه ممکن است به بروزو پیشرفت ویژگی های مربوط به کمال گرایی مثبت منجر نشو،د اما ویژگی های مربوط به کمال گرایی منفی را کاهش می دهد.

کلیدواژه ها:

کمالگرایی ، خودکارآمدی ، ایروبیک