بررسی عیوب انکساری و میدان بینایی در ناشنوایان

هدف: بررسی فراوانی عیوب انکساری و نقایص میدان بینایی در دانش آموزان دبیرستانی پسر ناشنوای شهر تهران روش بررسی: در این مطالعه مقطعی 64 نمونه از لحاظ میدان بینایی و عیوب انکساری مورد بررسی قرار گرفتند. همه ی افراد ضریب هوشی بالای 70 با تست وکسلر مخصوص اطفال، داشتند. نقایص ناشنوایی بر اساس شدت نقص و مدت زمانایجاد نقص شنوایی تقسیم بندی شدند. میدان بینایی با استفاده از دستگاه پریمتر اوتوماتیک Humphrey جهت اندازه گیری حساسیت فووه آ، میانگین انحراف و بررسی محدوده تست نیمه میدان گلوکومی مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: بررسی ما بر روی دانشآموزان ناشنوا نشانگر میزان بالای میدان بینایی غیر طبیعی در افراد ناشنوا نسبت به جامعه شنوا است. نتایج حاکی از این است که در 50 درصد آنها ناشنوایی عمیق وجود داشت. نقص مادرزادی و اکتسابی شنوایی به ترتیب در 10/9% 57 و 89/1% 7 نفر مشاهده شد. نقایص میدان بینایی بر اساس تست نیمه میدان گلوکومی، میانگین انحراف و حساسیت فووه آ به ترتیب 31/2%، 60/09%، 40/6% بود. هیچکدام از فاکتورهای غیرطبیعی نظیر حساسیت فووهآ، تست نیمه میدان گلوکومی و میانگین انحراف رابطه ای با نوع نقص شنوایی وشدت آن در افراد ناشنوا نداشت. بیشترین فراوانی عیوب انکساری، در هایپروپیا آستیگماتیسم 37/5% و کمترین میزان فراوانی نیز بیماران در افراد مایوپیا می باشد 9/4% تنها 12/5 درصد از دانشجویان کم شنوا بهترین حدت بینایی دور تصحیح شده کمتر از 10/10 داشتند. نتیجه گیری: فراوانی بیشتر نقایص حساسیت فووه آ نسبت به سایر نقایص میدان بینایی در افراد ناشنوا، می تواند نشان دهنده فراوانی بیشتر نقایص در مرکز سیستم بینایی نسبت به محیط آنها باشد. که این نشان می دهد یک فرد ناشنوا نسبت به افراد شنوا ،دارای ریسک بیشتری برای ابنرمالیتی های میدان بینایی می باشد.

کلیدواژه ها:

ناشنوایی ، فقدان شنوایی ، میدان بینایی و عیوب انکساری