تغییرات رفرکتیو بعد از جای گذاری مایورینگ

هدف : بررسی تغییرات عیوب انکساری و حدت بینایی قرنیه قبل و شش ماه بعد از عمل جایگزاری مایورینگ در بیماران با قوز قرنیه در بیمارستان فارابی تهران، ایران.روش بررسی: این مطالعه گذشته نگر پرونده 34 چشم 28 بیمار قوز قرنیه ای با میانگین سن 29±7/41 که تحت عمل مایورینگ قرار گرفتند و بعد از 6 ماه ارزیابی مجدد شده بودند، مورد بررسی قرار می دهد. دراین مطالعه حدت بینایی دور اصلاح شده، نتایج انکساری و داده های دستگاه پنتاکم OCULUS GmBh ارزیابی شدند. درهمه ی بیماران مرکز قرنیه شفاف بود و امکان تجویز یا تحمل لنز برای آنها وجود نداشت و ضخامت مرکزی قرنیه در همه ی نمونه ها بیشتر از 360 میکرومتر بود. یافته ها: شش ماه بعد از عمل جراحی میانگین حدت بینایی دور اصلاح شده (در سیستم لگمار) به طور معنی داری از 0/22±0/30 به 0/20±0/20 بهبود پیدا کرد P=0/001 میانگین عیب انکساری سیلندریکال از -4/27±3/15 دیوپتر به 2/18±1/63 دیوپتر کاهش پیدا کرد P=0/001 درصد فراوانی محورهای سیلندریکال رفرکشن قبل از عمل به ترتیب 21 ،% 44 % و 35% موافق قاعده، مایل و مخالف قاعده بودند و بعد از عمل به ترتیب 18 ، % 24 % و 58 % محورهای موافق قاعده، مایل و مخالف قاعده شده اند

کلیدواژه ها:

کراتوکونوس ، مایورینگ ، عیوب انکساری ، حدت بینایی