بررسی الگوهای معکوس شونده پتانسیل برانگیخته بینایی، در افرادمبتلا به آلبینیسم و نرمال

هدف: آلبینیسم، یک اختلال ژنتیکی سنتز ملانین در انسان است که با وجود عدم شیوع فراوان، تاثیر شدیدی بر سیستم بینایی شخص مبتلا، بویژه در کاهش حدت بینایی دارد. پتانسیل برانگیخته بینایی، (PVEP) ، یک روش مطمین آبجکتیو، در تشخیص نوع نهفته این اختلال ژنتیکی می باشد. هدف از این پژوهش، استفاده و ارزیابی اهمیت و دقت آزمایش پتانسیلبرانگیخته بینایی، به روش تک کاناله و با الگوهای معکوس شونده، به جای روش معمول چند کاناله، برای تشخیص و بررسی پاسخ های غیر طبیعی، بین افراد مشکوک به آلبینیسم، در مقایسه با افراد طبیعی، و در نهایت کمک به تشخیص قطعی افراد آلبینیسم پنهانی است.روش بررسی: در این مطالعه مقطعی از پتانسیل برانگیخته بینایی با الگوهای معکوس شونده با اندازه 60 دقیقه بر کمان و فرکانس زمانی 3 هرتز، در 24 فردمشکوک به آلبینیسم، با دامنه سنی 5 تا 43 سال ( با میانگین سنی 19 سال) استفاده شد. دامنه موج و زمان تاخیر برای چشم راست و چپ، اندازه گیری و ثبت شد و سپس مقادیر آنها، با مقادیر بدست آمده ازگروه شاهد نرمال، که از نظر سن و جنسیت تقریبا مشابه گروه افراد مشکوک به آلبینیسم بودند، مقایسه گردید. یافته ها : زمانهای تاخیر اجزای موج P100,N75 و N135 و همچنین دامنه موج P1N1 (N75-P100) بین دو چشم در افراد مشکوک به آلبینیسم از نظر آماری تفاوت معنی داری نشان داد. اختلاف پاسخ و یا نامتقارن بودن پاسخ های اجزای پتانسیل برانگیخته بینایی بین دو چشم در افراد مشکوک به آلبینسیم بطور قابل ملاحظه ای بیشتر از گروه کنترل مشاهده شد.نتیجه گیری: ارتباط زیادی بین پاسخ های غیر طبیعی حاصل از پتانسیل برانگیخته بینایی با الگوهای معکوس شونده یک کاناله و علایم کلینیکی دیگر آلبینیسم وجود دارد. لذا استفاده از متد فوق به عنوان روشی ابجکتیو و مفید، در تشخیص آلبینیسم، بخصوص موارد پنهان آن، مطرح است.

کلیدواژه ها:

آلبینیسم ، نیستاگموس ، ملانین ، پتانسیل برانگیخته بینایی با الگوی معکوس شونده