بررسی مکانیسم مهاری ترکیب اوژنیل آدامانتات نسبت به آنزیم 15- لیپواکسیژناز

هدف: آنزیم های لیپواکسیژناز از دسته پروتیین های آهن دار غیر همی هستند که مسیول پراکسیداسیون اسید های چرب غیر اشباع در گیاهان و حیوانات می باشند. اهمیت فعالیت این آنزیم ها در بدن پستانداران و نقش آنها در ایجاد حساسیت ها، التهاب ها و حتی تشکیل برخی از سرطان ها به اثبات رسیده است. از این رو مطالعه در مورد جزییات مکانیسمی این دسته ازآنزیمها و متابولیسم محصولات پراکسیدی آنها و همچنین سنتز مهار کننده های مناسب برای آنزیم های مذکور بسیار حایز اهمیت می باشد. دراین مقاله مکانیسم بازدارندگی یکی از مهارکننده های قوی آنزیم لیپواکسیژناز موسوم به اوژنیل آدامانتات که به تازگی سنتز و مطالعه شده بود مورد بررسی واقع شده است. روش بررسی: در این بررسی فعالیت لیپواکسیژنازی آنزیم 15- لیپواکسیژناز سویا در حضور مهارکننده اوژنیل آدامانتات به دو روش اسپکتروفوتومتری تشکیل دی ان مزدوج در طول موج 231 نانومتر و روش تشکیل پراکسید با معرف های DMAB و MBTH در طول موج 592 نانومتر بررسی شد. یافته ها: در نتیجه آزمایشات انجام شده مشخص شد که مهارکننده مذکور در دو دامنه غلظتی فعالیت آنزیم را پایین می آورد و دو LC50 در محدوده 80 تا 120 نانومولار و 5 تا 13 میکرومولار برای آن تعیین گردید بحث و نتیجه گیری: در نتیجه آزمایشات انجام شده مشخص شدکه مهارکننده مذکور در دو دامنه غلظتی فعالیت آنزیم را پایین می آورد و دو IC50 در محدوده 80 تا 120 نانومولار و 5 تا 13 میکرومولار برای آن تعیین گردید. بررسی های سنیتیکی یک مکانیسم مهاری مختلط از رقابتی و غیر رقابتی را برای این ترکیب نشان داد.

کلیدواژه ها:

عدد 15- لیپواکسیژناز ، مهارکننده ، تشکیل پراکسید DMAB ، MBTH