نقش قرارداد روانی ورزشکاران در رابطه بین عدالت ادراک شده با پاسخ های مخرب آن ها

این پژوهش با هدف بررسی نقش قرارداد روانی ورزشکاران در رابطه بین عدالت ادراک شده با پاسخ های مخرب آن ها اجرا شد. جامعه آماری پژوهش را حدود 450 نفر از ورزشکاران حرفه ای لیگ برتر کشور در رشته های فوتبال، والیبال و بسکتبال تشکیل می دادند که از میان آنها، 198 نفر به شیوه سهل الوصول برای شرکت در پژوهش انتخاب شدند . ابزارها ی پژوهش، پرسشنامه های قرارداد روانی روسو ( 2001 ) با 28 سوال، پرسش نامه ها ی عدالت ادراک شده (توزیعی، رویه ای و تعاملی) از ون یپرن و همکاران ( 2000 ) با 15 سوال و پرسش نامه پاسخ های مخرب ورزشکاران از هاگدورن و همکاران ( 1999 ) با 9 سوال بودند. داده های حاصل از پرسشنامه های پژوهش، با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون میانجی تحلیل شدند. نتایج نشان داد تعهد کوتاه مدت، عملکرد حمایت گرانه از ابعاد قرارداد روانی و میانجی رابطه عدالت توزیعی با تلاش برای خروج یا تغییر باشگاه از ابعاد رفتار مخرب ورزشکاران است، اما محدود کردن عملکرد، عملکرد حمایت گرانه، بازارپذیری بیرونی و ثبات چهار بعد قرارداد روانی، میانجی رابطه عدالت توزیعی با غفلت و اعتراض پرخاشگرانه بعد دوم رفتارهای مخرب ورزشکاران بودند. برای رابطه عدالت رویه ای با غفلت و اعتراض پرخاشگرانه نیز عملکرد حمایت گرانه، بازارپذیری بیرون ی و ثبات از ابعاد قرارداد درونی نقش متغیر میانجی داشتند، اما برای رابطه عدالت تعاملی با تلاش برای خروج یا تغییر باشگاه فقط عملکرد حمایت گرانه و برای رابطه عدالت تعاملی با غفلت و اعتراض پرخاشگرانه، عملکرد حمایت گرانه، بازارپذیری بیرونی و ثبات نقش میانجی داشتند. شواهد حاصل از پژوهش گویای آن است که ابعادی از قرارداد روانی نقش عدالت را بر پاسخ ها ی مخرب ورزشکاران واسطه گری (میانجی گری) می کنند.

کلیدواژه ها:

قرارداد روانی ، عدالت ، رفتارهای مخرب ، ورزشکاران