جداسازی کروم از آبهای آلوده به کانی کرومیت با استفاده از قارچ Aspergillus niger

سابقه و هدف: منشا طبیعی کروم سه ظرفیتی درمنابع آبی کانی کرومیت است. کروم سه ظرفیتی در شرایط محیطی ویژه ای می تواند به کروم شش ظرفیتی که برای انسان سرطانزا است تبدیل گردد. قارچ آسپرژیلوس نیجر یکی از قارچ هایی است که علاوه بر کاربرد وسیع صنعتی، می توان از آن در حذف فلزات سنگین از جمله کروم ، استفاده نمود. تاکنون مطالعه ای در این زمینه در کشور انجام نشده است. هدف از این دو پژوهش که از نوع بنیادی کاربردی است. بکارگیری قارچ آسپرژیلوس نیجر درحذف کروم از آبهای آلوده به کروم می باشد. در این مقاله امکان رشد قارچ در آب حاوی کروم در غلظت های مختلف، به منظور تعیین حد تحمل آن و میزان حذف کروموم مورد مطالعه قرار گرفت. مواد و روش ها: ابتدا نمونه هایی از پساب سنتتیک با استفاده از کرومیت با غلظت های مختلف کروم mg/l 1102/5 – 122/5 و نسبت کربن به ازت 10 و pH معادل 3 ساخته شد. قارچ آسپرژیلوس نایجر در مقادیر مختلف 0/24-04/0 درصد (وزن خشک) تهیه و به نمونه ها تلقیح شد. سپس نمونه ها در انکوباتور شیکر دار در دور rpm150، دمای 30 درجه سانتی گراد به مدت 24 ساعت قرار داده شد. سپس میزان رشد توده سلولی و میزا ن حذف کروم تعیین شد. یافته ها : آزماشات نشان داد که رشد قارچ در پسابی که غلظت کروم در آن معادل 122/5 تا 612/5 میلی گرم در لیتر بوده است، افزایش یافته و در غلظت بیش از 11025/5 میلی گرم در لیتر ، رشد قارچ متوقف می شود. بهترین میزان تلقیح قارچ 08/0 (وزن خشک) بدست آمد. در غلظت کروم معادل 122/5 و 367/5 میلی گرم در لیتر و بهترین میزان تلقیح ، میزان رشد قارچ به دور کروم در غلظت های فوق به ترتیب معادل mg/mg23/7، 18 و 13/1 بدست آمد. میزان حذف کروم به ترتیب معادل بود 71/4، 81/60 و 70 درصد بود. نتیجه گیری: قارچ آسپرژیلوس نایجر در پساب با غلظت کروم mg/l245-122/5 بیشترین رشد را دارد. مطالعات آماری نشان داد که غلظت کروم بر میزان رشد توده سلولی قارچ موثر است و با 95 درصد اطمینان (0/9129= R به توان 2) می توان گفت ، در صورت افزایش رقت پساب ، نسبت میزان وزن خشک قارچ آسپرژیلوس نیجر به ازای هر میلی کروم کاهش می یابد.

کلیدواژه ها:

کرومیت ، آب آلوده ، جداسازی کروم ، قارچ آسپرژیلوس نایجر