بررسی ایوان مدارس آل مظفر شهر یزد

در زمان آل مظفر (ایلخانی) چون این ناحیه از ایران (یزد) که قسمت قابل ملاحظه ای از کشور محسوب می شد از انهدام تعمدی مغول مصون ماند، می توان انتظار داشت که در این منطقه، از زمان سلجوقیان فعالیت های مدوام ساختمانی وجود داشته باشد. و بخصوص با توجه به حوزه سیاسی خاص، تحت نفوذ حکمرانان آل مظفرمی توان سبک محلی خاصی تحت عنوان سبک مظفری و یا به اعتقاد دونالد ویلبر مکتب یزد را، دراین حوزه شناسایی و معرفی کرد. در این میان آثار شاخص معماری، مساجد، خانقاه ها، خانه ها، قنوات، باغات ومحله های تاریخی یزدومیبد متعلق به همین دوره جهت تعریف، تبیین و تفسیر موضوع و جایگاه آن درتاریخ معماری و شهرسازی ایران اهمیت ویژه ای دارد.هیلن براند معتقد است که تنوع اشکال مختلف در تعداد کم مدرسه های برجای مانده از دوران ایلخانی نشان می دهد که هیچ سبک مخصوصی در این دوران غالب نبوده است. با این حال درکتب معتبر تاریخی نام بیست مدرسه در سطح شهر نام می برد که دردوران معاصر نیز تعداد هشت مدرسه موجود می باشد. دراین مقاله به تبیین ویژگی های معماری مدارس یزد دراین دوره پرداخته می شود.دراین مقاله به معرفی مدارس سید شمس الدین (شمسیه)،سید رکن الدین (رکنیه)، شاه ابواقاسم طراز، شاه کمالیه، مدرسه حسینیان، مدرسه ضیاییه (زندان اسکندر) که همگی متعلق به دوره آل مظفر می باشد پرداخته می شود. دراین مقاله پس از مطالعات کتابخانه ای که شامل شناخت بناها، نام بانی وتاریخ ساخت مدارس گرد آوری شده وسپس به مطالعات میدانی پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

مدرسه ، آل مظفر ، سردر ، ایوان ، گنبدخانه ، حیاط