بررسی بار آلودگی و ارایه ضرایب تخلیه صنایع مختلف

سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 860

فایل این مقاله در 22 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ISCCDCE04_364

تاریخ نمایه سازی: 5 آبان 1397

چکیده مقاله:

آب بدون شک گران بها ترین منبع طبیعی در سیاره ما می باشد. این ماده گرانبها حلال بسیاری از ترکیب های مختلف است و ما در بسیاری از فعالیت های روزانه از این ماده به طور مستقیم و غیر مستقیم استفاده می کنیم و عملا بدون آب زندگی برایمان معنی ندارد. با توجه به محدودیت منابع آب، یکی از مهمترین پیامدهای زیست محیطی صنایع، آلودگی آب می باشد. به موازات توسعه صنعتی در کشورهای مختلف جهان بر میزان مصرف آب در واحدهای صنعتی نیز افزوده شده است . در ایران در مقایسه با سایر کاربردهای آب، بخش صنعت پس از کشاورزی عمده ترین مصرف کننده آب در کشور به شمار می رود. مواد نفتی شامل ترکیبات آروماتیک هستند و این ترکیبات دارای سمیت زیادی هم برای انسان و هم برای آبزیان هستند. هرساله مقادیر زیادی از نفت خام از طریق نفت کش ها به درون دریاها ریخته می شود و این مواد خطراتی را به دنبال دارند. فاضلاب های تولیدی از مزارع و کارخانجات لبنی، منبع مهمی از آلاینده هایی چون نیتروژن(N)،فسفر ( P)، باکتری ها و رسوب می باشند. بیشترین بار آلودگی پساب این صنعت مربوط به پارامتر های BOD و COD می باشد که بار آلودگی بالایی را به محیط آبی منتقل می کند . صنایع فولادی نیز در معمولا برای فرآیند خنک کردن دستگاه ها و قطعات از آب استفاده می کنند که معمولا TSS و آلاینده هایی همچون فلزات سنگین را وارد آب می کنند .ما در این مقاله قصد داریم 4 راه آلوده شدن آب و ضرایب تخلیه کارخانجات و صنایع برای تخلیه این آلودگی ها به درون آب را بررسی کنیم، این ضرایب تخلیه شامل : صنایع لبنی، فولادی، نفتی و دام هستند و در پایان سهم هرکدام از این آلودگی را به طور اجمالی بررسی می کنیم. در پایان مقاله پیشنهاداتی در زمینه بهبود کیفیت آب و کمتر آلوده کردن این ترکیب حیاتی در کشور پهناورمان عرضه می کنیم.

نویسندگان

امین سارنگ

استادیار دانشگاه تهران، دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران

بهزاد قیاسی

دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی محیط زیست دانشگاه تهران، دانشکده محیط زیست

مهدی زهره

دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی محیط زیست دانشگاه تهران، دانشکده محیط زیست

علی نقی خانی

دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی محیط زیست دانشگاه تهران، دانشکده محیط زیست