ارزیابی تغییرات پهنای دوایر سالیانه درختان راش قبل و بعد از جاده سازی

تحقق اهداف جنگلداری و راه دسترسی به جنگل وابسته به وجود شبکه ی جاده ی جنگلی می باشد. اثرات جاده ها در چارچوب سه مفهوم قابل درک است: کاهش سطح کلی جنگل، افزایش فاصله میان بخش های مختلف جنگل و دگرگونی در ویژگی های فیزیکی این بخش ها هست. تغییر در حاشیه ی جاده از جمله افزایش تابش در اثر کاهش تاج پوشش بسیار شدیدتر از درون توده است که افزایش رویش این بخش را در پی دارد. هدف از این مطالعه تعیین تغییرات پهنای دوایر سالیانه درختان راش کنار جاده پس از ساخت جاده و مقایسه ی آن با قبل از ساخت جاده است. در این تحقیق 10 دیسک از حاشیه جاده درجه دو در سری یک ناو اسالم از درختان با قطر بین 90-70 سانتی متر، دارای تاج متقارن، تنه ی سیلندریک و مقطع دایره ای شکل از کنار جاده و در جهت عمود بر شیب غالب جاده برش داده شد. سپس دیسک ها به آزمایشگاه انتقال داده شدند. در مرحله بعد با سمباده زن برقی کاملا صیقل داده و برای واضح تر شدن دوایر رویش سالیانه مدتی در تینر قرار گرفتند و سپس دوایر سالیانه به صورت میانگینی از دوره های 5 ساله با استفاده از بینوکولار مورد اندازه گیری قرار گرفتند و منحنی رویش دوایر سالیانه برای 40سال قبل و 40 سال بعد از جاده سازی رسم شد. پس از بررسی نرمال بودن داده های موجود مقایسه میانگین ها با استفاده از آزمون T جفتی و در نرم افزار Spss 13 انجام شد. نتایج نشان داد که رویش دوایر سالیانه 40 سال پس از ساخت جاده نسبت 40 سال پیش از ساخت جاده معنی دار بوده است و با افزایش پهنای دوایر سالیانه بعد از جاده سازی همراه بوده است.

کلیدواژه ها:

جاده سازی ، دوایر رویش سالیانه ، راش ، اسالم