تاثیر آتش سوزی بر ذخیره گاه جنگلی (مطالعه موردی: ذخیره گاه جنگلی داغباشی شهرستان سمیرم- استان اصفهان)

منطقه مورد مطالعه در سال 1389 دچار حریق سطحی با شدت زیاد گردید و پس از گذشت 2 سال و 3 ماه از آتش سوزی، به منظور بررسی اثرات آتش سوزی بر تراکم، تنوع و سطح تاج پوشش زون هسته ذخیره گاه جنگلی داغباشی اقدام به انجام این تحقیق گردید. پس از مشخص نمودن منطقه مورد مطالعه در قسمت آتش سوزی شده، اقدام به آماربرداری صد درصد از نظر وضعیت گونه ها از جهت سوختگی، نوع گونه، سطح تاج پوشش، متوسط ارتفاع، متوسط قطر برابر سینه و وجود آفات و بیماری گردید و با آمار پیش از آتش سوزی مقایسه گردید. نتایج تحقیق نشان داد که در خصوص ذخیره گاه جنگلی داغباشی با توجه به اینکه عامل حریق، انسانی بوده است، سبب شده است که با وقوع آتش سوزی سطحی با شدت زیاد، سطح تاج پوشش زون هسته ذخیره گاه 46/1178 متر مربع و معادل با 12/0 درصد کاهش یابد و با گذشت زمان بیشتر از 2 سال و 3 ماه از وقوع آتش سوزی، گونه های موجود در ذخیره گاه علیرغم قرق بودن محدوده، نتوانسته اند خود را بازیابی کنند و حالت احیاء و بازگشت را در رویشگاه خود نداشته اند. همچنین در این محدوده با توجه به جنگل گردشی انجام شده مشخص گردید که گیاه نیمه انگل دارواش به گونه های منطقه آتش سوزی شده حمله نموده و بر روی گونه های ارژن، کیکم و بنه وجود دارد. تیپ جنگل در زون هسته ذخیره گاه علیرغم کاهش تعداد، تنوع و سطح تاج پوشش با تیپ جنگل پیش از آتش سوزی تغییری نکرده است و از نظر تعداد ارژن- بنه و از نظر سطح تاج پوشش بنه- ارژن میباشد. بیشترین خسارت مربوط به گونه ارژن و کمترین آن مربوط به گونه بنه میباشد و جهت احیا و بازگشت گونه های سوخته شده زمان بیشتر و اعمال دخالتهای جنگل شناسی نظیر انجام عملیات پرورشی در جهت کمک به استقرار زادآوری گونه های مرغوب لازم است.