بررسی روش AHP در مکانیابی پارکینگ طبقاتی

به طور کلی بر ا ساس مطالعات انجام گرفته، استقرار هر عنصر شهری در موقعیت فضایی- کالبدی خاصی از سطح شهر، تابع اصول، قواعد و ساز و کار (مکانیسم های) خاصی است که در صورت رعایت، به موفقیت و کارایی عملکردی آن عنصر در همان مکان مشخص خواهد انجامید و در غیر اینصورت چه بسا مشکلاتی بروز کند. استقرار بسیاری از عناصر شهری بیشتر تابع سازو کارهای اقتصادی و تابع رقابت آزاد است، اما برای خدمات عمومی که پارکینگ نیز جزء این نوع از خدمات شهری می باشند، نمی توان موضوع را به سازوکارهای بازار وگذار کرده و به این امر بسنده کرد، بلکه برای جبران ناکارآمدی های بازار به تصمیم ها و سیاست های مبتنی بر منافع عموم نیز تمسک جست. می توان گفت با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) در صورت چند گزینه وتعداد معیار های بالا می توان با دقت، گزینه های نهایی را انتخاب کرد. این نکته مهم است که می توان وزن دهی منطقی و درستی بین معیارها و گزینه ها انجام داد تا در نهایت مکان انتخاب شده واولویت بندی مکان های پارکینگ به صورت دقیق انجام پذیرد. این موضوع به برنامه ریزان کمک زیادی می کند تا بتوانند بر اساس داده های مکانی، تصمیم گیری کنند. علاوه بر آن سیستم اطلاعات جغرافیایی این امکان را فراهم نموده که بتوان داده های کمی و کیفی را هم زمان مورد بررسی قرار دهد. با پیاده کردن این سیستم می توان بهترین مکان برای احداث پارکینگ را تعیین کرد. با توجه به نتایج تجزیه وتحلیل مشخص گردید که روش AHP روش مناسبی برای مکانیابی پارکینگ طبقاتی است.

کلیدواژه ها:

پارکینگ طبقاتی ، GIS ، AHP ، مکانیابی