بررسی تاثیر آموزش نقاشی بر کودکان پیش از دبستان
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 2,349
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ECEH05_097
تاریخ نمایه سازی: 5 آبان 1397
چکیده مقاله:
مقدمه: نقاشی و خط خطی کردن کودکان معمولا بیانگر مطلب خاصی است .نقاشی برای کودکان موجب غلبه بر غرایز و احساسات آنان است .نقاشی بیان احساس و افکاری است که بر روی صفحهء نقاشی نمود پیدا می کند، در این پژوهش تحقیق اصلی ما بر روی کودکان پیش از دبستان است. نقاشی نمایانگر احساسات و افکار و غرایز درونی آنهاست .اغلب موارد کودکان از بیان شیوایی برخوردار نیستند و احساسات خود را آنچنان که باید نمی توانند بروز دهند .بنابراین نقاشی وسیله ای است که آنها احساسات خود را بروز دهند و همچنین وسیله ای است که والدین به شرایط روحی و درونی کودک خود پی ببرند.بیان مسیله: هدف از این پژوهش بررسی تاثیر نقاشی بر سیستم عصبی و تغییر نگرش کودکان پیش از دبستان است .همچنین قابلیتهای نقاشی در ساختار مغز و پردازش های روانی و جسمی کودکان است.سوال مهمی که اینجا مطرح می شود این است که آیا نقاشی قابلیت پردازشهای روانی و جسمی را در مغز دارد عدم توجه به آموزش نقاشی تبعاتی را به دنبال داردمثلا عدم رشد روحی روانی کودک، یا عدم ارتباط سالم با هم سالان ،یا در سنین مدرسه دچار ناسازگاری با هم سالان خود میشوند و همچنین به تبع آن در بزرگسالی این عوارض ادامه پیدا خواهد کرد.روش پژوهش: گردآوری اطلاعات در این پژوهش به روش کتابخانه ای انجام شده و سپس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.یافته های پژوهش: یافته های این پژوهش نشان می دهد که،نقاشی به عنوان یک تقویت کننده قوی برای وضعیت ذهنی و روحی کودکان مفید است و به از بین رفتن استرس کودک کمک می کند ،همچنین باعث رشد ، پیشرفت و بالندگی او می شود.
کلیدواژه ها:
نقاشی-پردازش ذهنی -اثر بخشی-کودکان پیش از دبستان
نویسندگان
پرشنگ سنگین آبادی
دانشجوی رشته پژوهش هنر،دانشکده هنر و معماری تهران مرکز
تهمینه جاودسخن
دانشجوی پژوهش هنر،دانشکده هنر و معماری تهران مرکز