اثربخشی آموزش آگاهی واج شناختی بر ارتقای حافظه دیداری دانش آموزان دچار لکنت

پژوهش حاضر در صدد بوده تاثیر آموزش روش های آموزشی آگاهی واج شناختی بر تقویت حافظه دیداری دانش آموزان دارای مشکلات دیکته نویسی را مورد مطالعه قرار دهد. از این رو سوال اصلی پژوهش حاضر این است که آیا روش های آموزشی آگاهی واج شناختی بر تقویت حافظه دیداری دانش آموزان دارای مشکالت دیکته نویسی موثر است برای انجام تحقیق از طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بهره گرفته است. 20 نفر از این دانش آموزان با نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و روش جایگزینی نیز تصادفی انتخاب شده است . 10 نفر در گروه آزمایش و 10 نفر نیز در گروه کنترل جایگزین شدند. در گروه آزمایش آموزش واج شناختی و در گروه کنترل به روش متداول درمان آموزش صورت گرفته است. برای اندازه گیری حافظه دیداری از آزمون اختلال بیان نوشتاری )مولفه امال در پایه سوم( با عزت ) )1389 و حافظه کالمی-دیداری و حافظه تصویری کورنولدی استفاده شد. نتایج نشان داد که بین نمره حافظه دیداری در گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنی داری مشاهده شده است . میانگین نمرات حافظه دیداری گروه کنترل بیشتر است. بنابراین می توان گفت که روش درمانی آگاه یواج شناختی در حافظه دیداری آزمودنی تاثیر بیشتری داشته است.

کلیدواژه ها:

آگاهی واج شناختی ، حافظه دیداری ، اختلال دیکته نویسی