طراحی خانه مهر، نگرشی به پیوند نسل ها (مرکز فرهنگی مختص میانسالان)

در طول تاریخ، سکونت یکی از مهمترین نیازهای انسان بوده است. در هر سرزمین با توجه به فرهنگ، آیین، اقلیم و نحوه معیشت مردم، فرم و الگوی خاصی از سکونت به وجود آمده، اما معیارهای اصلی طراحی مسکن در بین اقوام مختلف به طور مشابه به کار رفته است. در این بین شهرها، روستاها و مجموعه های زیستی، سرشار از خاطراتی است که در ذهن ساکنان، جایگاهی همیشه ماندنی دارند.خاطراتی که گاه فردی اند و از جایگاه مهمی در بیوگرافی فرد برخوردارند و گاه، جمعی و در میان همه شهروندان و اعضای جامعه ،خاطراتی از گذشته های مشترک که پیوندی ناگسستنی با هویت جمعی افراد و هویت مکانی و فرهنگ آنها و نسل ها، پیدا می کنند. حال در جامعه امروزی افزایش سریع تعداد میانسالان و بازنشسته گان متضمن پیامدهای متعددی است. اکثر این میانسالان از نظر اقتصادی افرادی غیرسازنده و مصرف کننده از نظر اجتماعی تنها و منزوی، از نظر سلامت و بهداشت، درمعرض خطر ابتلا به بیماری های مزمن، معلولیت ها و ناتوانی های ناشی از آن هستند پرداختن به مسایل و مشکلات میانسالان با توجه به صنعتی شدن جوامع و تبعات اقتصادی- فرهنگی و اخلاقی آن، باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد. در مقاله حاضر، طراحی معماری خانه مهر در شهر ملایر به عنوان نمونه موردی مطالعه شده و مولفه های ایجاد خاطره جمعی و هویت برای شهروندان ملایر، و عوامل تاثیر گذار بر پسوند نسل ها در خلال یک پیمایش میدانی، بازشناسی شده است. از منابع کتابخانه ای و تحلیل توصیفی استفاده شد. یافته های مقاله بیانگر آن است که مولفه های معنا، کالبد و فعالیت به ترتیب بیشترین تاثیر را در ارتقای طراحی معماری خانه مهر میانسالان در شهر ملایر و ایجاد حس تعلق در شهروندان را دارند. نتیجه نهایی مقاله آن است که برنامه ریزی کالبدی می بایست برای تقویت فعالیت های مناسب اجتماعی و فرهنگی و معنا بخشیدن به شهر انجام پذیرد و نقش این عناصر ارزشمند در ایجاد فضای شهری خاطره انگیز و با هویت و فرهنگ، برای شهروندان بیش از یک بنای تاریخی است.

کلیدواژه ها:

خاطره جمعی ، میانسالان و بازنشسته گان ، طراحی خانه مهر ، فرهنگ ، هویت ، پیوند نسل ها ، هویت ، ملایر