بررسی نسبت های نقدینگی در شرکت های تلفیقی و غیر تلفیقی (مطالعه موردی)

پژوهش حاضر به ارزیابی نسبت های نقدینگی صورت های مالی تلفیقی در مقایسه با صورت های مالی شرکت اصلی وهمچنین شرکت هایی که مادر تلقی نمی شوند، در زیر گروه شرکت های سیمانی، کاشی سرامیک و محصولات کانیغیرفلزی می پردازد و سودمندی تصمیمات مدیران را مورد چالش قرار می دهد. جهت بررسی فرضیه های تحقیق ازآزمون های آماری من-ویتنی، آزمون t دو نمونه وابسته و ویلکاکسون استفاده گردیده است. جامعه آماری این پژوهش، اطلاعات صورت های مالی 22 شرکت تلفیقی و 48 شرکت بدون تلفیق پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشدکه در سال 1394 دارای صورت های مالی تلفیقی بوده اند. با توجه به نتایج حاصل از این پژوهش شرکتهایی که به منظورافزایش ارزش آفرینی تلفیق انجام می دهند، توانسته اند موفق عمل کرده، در عین حال نسبت به شرکتهایی که شرکتفرعی ندارد، دارای وجه هی قابل قبولی به لحاظ قدرت پرداخت بدهی های کوتاه مدت نداشته اند. از این رو به تحلیل گران واعتباردهندگان و سهامداران توصیه میگردد در تصمیمات مربوط به سرمایه گذاری هم صورت های مالی تلفیقی و همشرکت مادر را مورد بررسی قرار داده تا بتوانند بهترین انتخاب را در راستای پیش بینی عملکرد شرکتها برگزینند. علاوهبر آن پیشنهاد می شود سیاست های سختگیرانه تری نسبت به شرکتهای که صورت مالی تلفیقی ارایه داده و به قصدهمافزایی بیشتر، کنترل شرکت های فرعی را در دست می گیرند، اعمال شود تا هم اعتباردهدنگان و هم سهامدارانی که درکوتاه مدت خواهان ثروت بیشتری هستند، به خواسته ی خود برسند.

کلیدواژه ها:

صورت های مالی تلفیقی ، شرکت مادر ، شرکت فرعی ، نسبت های نقدینگی