بررسی تاثیر فرآیند ایجاد قابلیت پویا بر دوسوتوانی زنجیره تامین

امروزه با توجه به توسعه و تنوع محصولات شرکتها و نیز رقابت شدید میان آنها، سازمان های تولیدی باید به اندازه کافیانعطاف پذیر باشند تا از یکسو بتوانند تهدیدات غیرقابل پیش بینی در آینده نامطمین و محیط بیثبات را مدیریت کنند و ازسوی دیگر از فرصت های موجود بهره کامل را ببرند. دوسوتوانی را یک توانایی سازمانی در همسویی و کارآیی در پاسخ بهتقاضاهای بازار و به طور همزمان سازگاری با تغییرات محیطی تعریف می کنند. علاوه بر این، دوسوتوانی برای متناسب شدنبا محیط پرتلاطم کسب وکار، یکی از چالش های اساسی فرا روی مدیران امروز است. به همین منظور، پژوهش حاضر بهدنبال طراحی مدل ارتقای فرآیند ایجاد قابلیت پویا بر دوسوتوانی زنجیره تامین صنعت فولاد است. با توجه به روندروزافزون بهره گیری از روش مدلسازی معادلات ساختاری و قدرت آن در آزمون فرضیه ها، مدل طراحی شده با استفاده ازرویکرد حداقل مربعات جزیی مورد آزمون قرار گرفت. سازههای مدل طراحی شده، شامل دو بعد فرآیند ایجاد قابلیتپویای زنجیره تامین و دوسوترانی زنجیره تامین می باشد و نتایج حاصل نشان می دهد که فرآیند ایجاد قابلیت پویای زنجیره تامین بر بعد دوسوتوانی زنجیره تامین تاثیر مثبت و معنیداری دارد.

کلیدواژه ها:

زنجیره تامین ، دوسوتوانی ، فرآیند ایجاد قابلیت پویا ، مدلسازی معادلات ساختاری