مقایسه کاهش تداخلات فیزیولوژیکی در سیگنال های حاصل از طیف نگاری مادون قرمز نزدیک با استفاده از فیلتر موجک و باترورث

طیف نگاری مادون قرمز نزدیک یکی از تکنیک های تصویربرداری است که به صورت غیر تهاجمی فعالیتعصبی و پاسخ های همودینامیک مغز را ثبت می کند. سیگنال های طیف نگاری مادون قرمز نزدیک شاملترکیبی از فعالیت های همودینامیک و تداخلات فیزیولوژیکی در ماده خاکستری و لایه های بافتی میباشد. از جمله منابع اصلی این تداخلات فیزیولوژیکی می توان به فعالیت های قلبی، تنفسی و تغییراتفشار خون شریانی اشاره کرد. در این مقاله به طور مجزا از دو نوع فیلتر میان گذر شامل فیلتر باترورتمرتبه 4 و فیلتر موجک با باند فرکانسی 0.003 تا 0.08 هرتز پرداخته شد. نتایج نشان داد که استفاده از فیلتر موجک ، کارایی بیشتری نسبت به فیلتر باترورث در به حداقل رساندن تداخلات فرکانسی ناشی از تنفس، ضربان قلب و تغییرات فشار خون شریانی از سیگنال مورد نظر را دارد.

کلیدواژه ها:

طیف نگاری مادون قرمز نزدیک ، تداخلات فیزیولوژیکی ، فیلتر موجک ، فیلتر باترورث