بررسی بیان ژن TGFß در رتهای دیابتیک نر تحت تاثیر عصاره هیدرو الکلی باریجهFerula gummosa

دیابت بیماری مزمنی است که با کاهش ترشح انسولین ناشی از اختلال در عملکرد سلول بتا در پانکراس یا افزایش مقاومت به انسولین مشخص می شود. در دراز مدت با عوارض ناتوان کننده گوناگون مانند نفروپاتی همراه است. باریجه به علت وجود ترکیبات بیولوژیک فعال از جمله ترپنوییدها، آلکالوییدها، فلاونوییدها، پتانسیل آن را دارد که از نظرخواص ضددیابتی بیشتر بررسی شود. فاکتور رشد تبدیل کننده بتا )TGF-β( یکی از سایتوکینهای مهم بدن است که نقش کلیدی در گسترش نفروپاتی دیابتی دارد. در مطالعه حاضر اثر عصاره هیدروالکلی باریجه بر میزان بیان ژن TGF-β مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه تجربی از60 سر رت نر نژاد ویستار استفاده شد. حیوانات بطور تصادفی در 10 گروه 6 تایی شامل: گروه شاهد سالم، کنترل سالم(سالم + گلی بن کلامید)، گروه تیمار 1و2و3 (سالم تحت درمان با دوزهای150 mg/kgو 300و 600 عصاره)، شاهد دیابتی، کنترل مثبت(دیابتی + داروی گلی بن کلامید)، گروه تجربی 1و2و3 (دیابتی تحت درمان با دوزهای150 mg/kgو 300و 600 عصاره)، تقسیم شدند. پس از دو هفته گاواژ عصاره، رتها را بیهوش کرده و پس از شکافتن شکم، بافت کلیه برای استخراج RNA جداسازی شد. میزان بیان ژن TGF-β در رتهای دیابتی شده با استرپتوزوتوسین نسبت به رت های سالم افزایش یافت. هر سه دوز عصاره باریجه در گروه های تجربی باعث کاهش بیان ژن TGF-β نسبت به گروه دیابتی شد و بیشترین کاهش مربوط به دوز 300 بود.

کلیدواژه ها:

دیابت ، کلیه ، Ferula gummosa ، .TGF-β