پیش بینی سازگاری شغلی بر اساس کیفیت زندگی کاری در بین معلمان مقطع ابتدایی شهرآباده

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی سازگاری شغلی براساس کیفیت زندگی کاری در بین معلمان مقطع ابتدایی شهر آباده صورت گرفت. جامعه آماری این پژوهش تمامی معلمان دوره ابتدایی مدارس دولتی شهر آباده تشکیل می دهد.برای نمونه گیری از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای استفاده شد و از بین مدارس ابتدایی این شهر 10 مدرسه انتخاب و پرسشنامه ها بین تمام معلمان مدارس توزیع شد که تعداد نمونه به 57 نفر رسید . برای اندازه گیری متغیرهای پژوهش از پرسشنامه سازگاری شغلی پورکبیریان((1386و کیفیت زندگی کاری والتونQWL استفاده شد. پایایی ابزارها با استفاده از ضریب پایایی آلفای کرونباخ بررسی گردید. نتایج حاکی از پایایی قابل قبول آزمون ها بود. فرضیه های تحقیق با استفاده از رگرسیون چندگانه، ضریب همبستگی پیرسون مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها حاکی از این بود که بین کیفیت زندگی کاری و سازگاری شغلی رابطه معنی داری وجود نداشت. از میان ابعاد کیفیت زندگی کاری فقط دو بعد قانونمندی به صورت مثبت و اتحاد جمعی به صورت منفی پیش بینی کننده سازگاری شغلی بودند

کلیدواژه ها:

کیفیت زندگی کاری ، سازگاری شغلی