بررسی راندمان گندزدایی توسط اکسیداسیون فتوکاتالیست دی اکسید تیتانیوم (TiO2) با رویکرد استفاده از انرژی خورشید و کاهش مصرف کلر

در این تحقیق کارایی گندزدایی فتوکاتالیستی- خورشیدی با استفاده از لایه تثبیت شده TiO2 در داخل لوله پلی اتیلن که پرتو فرابنفش (UV) را از خود عبور می دهد بررسی شده است . هدف از این تحقیق بررسی کارایی این لوله ها در گندزدایی آب ، بجای روش کلر زنی در تامین آب آشامیدنی اجتماعات کوچک بوده است . شاخص کلیفرم بعنوان شاخص آلودگی در نظر گرفته شده است . انجام تحقیق مبتنی بر مطالعات پایلوت بوده که اجزاء آن شامل سه لوله است . لوله اول لوله پلی اتیلن نورگذر با پوشش لایه تثبیت شده TiO2 در داخل آن ، لوله دوم مانند لوله اول ولی بدون لایه TiO2 است و لوله سوم لوله پلی اتیلن معمولی بدون قابلیت گذردهی نور و با پوشش لایه TiO2 بوده است. در ابتدا میزان تجزیه محلول رنگی متیل اورانژ بررسی شد . غلظت اولیه محلول متیل اورانژ 4ppm بود. زمانهای ماند آب در لوله برای بررسی گندزدایی 120 و 240 دقیقه بود. برای بیشترین تاثیر شدت نور خورشید آزمایشها در ظهر از ساعت 11 تا 15 انجام شد . نتایج بدست آمده از آزمایشها یک کاهش 99/01% در میزان کلیفرم در لوله اول را نشان داد . تاثیر عامل دما در راندمان سیستم بخوبی مشاهده شد . غلظت محلول متیل اورانژ از 4ppm به کمتر از 0/2ppm در مدت 12 روز رسید.

کلیدواژه ها:

گندزدایی فتوکاتالیستی ، لوله پلی اتیلن نور گذر ، کلیفرم ، پرتو فرابنفش خورشید ، متیل اورانژ