نقش ارزشهای میراث معماری در توسعه ی پایدار شهری با رویکرد گردشگری(مطالعه ی موردی :مجموعه ی سعد اباد)

هنگامی که تاریخ گردشگری را مورد مطالعه قرار میدهیم این مساله مشخص میشود که معماری همواره نقش اساسی در جذب گردشگر و گسترش صنعت توریسم داشته است .اگر بافت تاریخی شهرها به عنوان مکانی واجد ارزشهای میراث فرهنگی شناخته شوند این ارزشها میتوانند نقش مهمی در راستای جذب سرمایه های خارجی و دستیابی به توسعه ی پایدار شهری داشته باشند .گردشگری فرهنگی با اتکا بر ارزشهای معماری منطقه ،فعالیتی است که میتواند با ایجاد تعامل بین گردشگر و اثر معماری سرمایه ی زیادی را برای دست یابی به توسعه ی پایدار فراهم اورد .از انجایی که گردشگری امروزه به یکی از شاخصه های اصلی جذب سرمایه تبدیل شده رویکردهای متفاوتی برای مطالعه ی این صنعت در نظر گرفته شده است .انچه امروزه مورد توجه پژهشگران در زمینه ی توریسم فرهنگی قرار گرفته نقش پر رنگ معماری در پویای این صنعت است .در این پژوهش که به روش توصیفی و تحلیلی انجام شده رابطه ی معماری و صنعت توریسم و نقش این دو برای دستیابی به توسعه ی پایدار شهری مورد بررسی قرار گرفته است .نتایج این تحقیق نشان داده که معماری توانسته نقش اساسی در جذب گردشگر در سالهای اخیر و جذب سرمایه ایفا کند .

کلیدواژه ها:

گردشگری ، معماری ، توسعه ی پایدار ، اکوتوریسم