بررسی ارتباط بین مرگ و میر بیماری نارسایی تنفسی در شهر تهران وپارامترهای اقلیمی دوره آماری2007-2010

مطالعه بیماریها و صدماتی که باعث مرگ افراد میگردد، مهمترین نقش را در تعیین و ارزیابی اثربخشی نظام سلامت دارد. بیماریهای تنفسی چهارمین عامل اصلی مرگ ومیر کشور است و در استان تهران بیشترین تعداد فوتی ها را دارد. روش مطالعه این پژوهش تحلیلی -توصیفی و با نمونه گیری غیر تصادفی تعداد مرگ و میر زنان و مردان شهر تهران در بازه زمانی (2007-2010) بوده است. تعداد کل فوت شدگان 3/07 ) 4606٪ کل مرگ ومیر) و در راس، بیماریهای تنفسی قرار داشت که بر اساس نتایج آزمون T دو نمونه ای مستقل، تفاوت میانگین تعداد 157 نفر و بیشترین تعداد فوتی ها در جنس مذکر وبالای 64 سال، 31/54 درصد در جمعیت فعال بوده است. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که ارتباطی بین تغییرات سالانه پارامترهای آب و هوایی و تعداد فوت شدگان این بیماری وجود نداشت اما همبستگی ماهانه شاخص های دمایی (دمای کمینه و میانگین) در سطح 5٪ معنادار بود. شاخص دمای موثر تET و شاخص عدم آسایش دما- رطوبت THI نشان داد؛ بیشترین درصد فوت ها در ماه های سرد و خیلی خنک و کمترین در ماه های آسایش اقلیمی رخ داده است.

کلیدواژه ها:

مرگ و میر ، نارسایی تنفسی ، پارامترهای آب و هوایی ، اقلیم آسایش