آشکارسازی تغییرات رطوبت و دمای جو ایران در نیم قرن اخیر

در این پژوهش به هدف بررسی تغییرات سالانه محتوای رطوبتی و دمای جو بر روی ایران، داده های شبکه بندی شده نم نسبی، نم ویژه و دما در بازه 1967 تا 2016 از پایگاه NCEP/NCAR دریافت شد. با استفاده از مقادیر انحراف از میانیگن و آزمون من-کندال، تغییرپذیری و روند تغییرات در متغیرهای منتخب، بررسی گردید. نتایج حاکی از روند افزایشی آشکار دما و روند کاهشی محسوس نم ویژه در تراز های جو بر روی ایران می باشد. تغییرات نم نسبی با توجه به وابستگی ظرفیت رطوبتی جو به دمای هوا، با توجه به روند افزایشی دما و روند کاهشی نم ویژه با شدت بیشتری کاهش یافته است. بیشترین کاهش نم ویژه و نم نسبی در سالهای 2000 و 2010 مشاهده شد که با دو سال فراخشک رخداده در ایران هماهنگ می باشد. بنابراین میتوان گفت که جو ایران روند کاهش رطوبت و خشک تر شدن را تجربه میکند. این شرایط را میتوان یکی از عوامل کاهش رخداد بارش بر روی ایران دانست.

کلیدواژه ها:

نم نسبی ، نم ویژه ، دما ، روند ، ایران