بررسی قابلیت اکولوژیکی سرزمین جهت کاربرهای مختلف با استفاده ازGIS مطالعه موردی: شهرستان عنبرآباد

ارزیابی توان اکولوژیکی سرزمین برآورد استفاده انسان از سرزمین برای کاربریهای مختلف میباشد. دست یابی به مدیریت پایدار در آمایش سرزمین، برنامه ریزی صحیح و یکپارچه جهت حفظ کیفیت محیط زیست در توسعه اقتصادی ناشی از استفاده های متفاوت از سرزمین میباشد. سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS) یک فن یا ماشین ابزاری است که میتوان از آن در شناسایی داده ها، تجزیه، تحلیل،تفسیر،جمع بندی داده ها و ارزیابی توان اکولوژیکی سرزمین از آن بهره جست. در فرآیند این پژوهش برای تهیه نقشه ها و روی هم گذاری لایه ها از نرم افزار ARCGIS 10 استفاده شد ابتدا با استفاده از مدل رقومی ارتفاع اقدام به تولید نقشه های جهت جغرافیایی، شیب و ارتفاع منطقه مطالعاتی شد سپس برای تهیه نقشه واحدهای شکل زمین، نقشه های شیب،جهت و ارتفاع منطقه روی هم گذاری شدند از تلفیق نقشه واحد شکل زمین با نقشه واحدهای اراضی شامل نقشه خاک و نقشه تیپ و تراکم پوشش گیاهی، نقشه واحدهای محیط زیستی تولید شد. پس از تعیین طبقه توان هر یک از واحدها برای هفت کاربری، از روش قیاسی کیفی برای تعیین اولویت کاربریها استفاده شد که یک روش توصیفی است. با توجه به نتایج حاصل از نرم افزار سامانه اطلاعات مکانی، نقشه های توان اکولوژیک منطقه مطالعاتی حاصل و وضعیت آینده منطقه که باید برای آن طرح ریزی جامع صورت گیرد نشان داده شد. طبق ارزیابی توان اکولوژیک انجام شده برای منطقه، مناطق مستعد کشاورزی بیشترین مساحت(37/95 درصد منطقه) را به خود اختصاص دادهاند بعد از آن به ترتیب مناطق توسعه شهری(3/73 درصد)، توریسم گسترده(2/68 درصد)، توریسم متمرکز(1/67 درصد) و آبزی پروری(0/26 درصد). همچنین نتایج نشان داد منطقه از نظر جنگلداری و حفاظت فاقد توان میباشد.

کلیدواژه ها:

قابلیت اکولوژیکی ، کاربری ، عنبرآباد ، GIS ، مدلهای اکولوژیک