بررسی استفاده از پلی لاکتیک اسید و گیاه بامبو به عنوان منابعی تجدید پذیر در ساخت کامپوزیت های زیست تخریب پذیر

امروزه رشد جمعیت، مشکلات اقتصادی، افزایش تقاضا و آلودگی های زیست محیطی و همچنین کاهش منابع جنگلی و نفتی،دولت ها را به فکر استفاده از منابع تجدید پذیر، ارزان قیمت و قابل تجزیه در طبیعت به منظور ساخت فراورده های کامپوزیتفروبرده است. دراین بین، ساخت کامپوزیت های زیست تخریب پذیر که تمامی اجزاء تشکیل دهنده آن از مواد قابل تجزیه درطبیعت می باشند، از اهمیت بالایی برخوردار است. این کامپوزیت ها پس از رها شدن در طبیعت توسط عوامل بیولوژیکیتجزیه شده و هیچ اثری از خود به جای نمی گذارند. پلی لاکتیک اسید به عنوان یک پلیمر زیستی و قابل استخراج در طبیعت وپتانسیل تولید بالا و همچنین بامبو به عنوان سریع الرشدترین گیاه دنیا، همراه با خواص فیزیکی و مکانیکی مطلوب ازجملهموادی هستند که امروزه به طور ویژه ای نظر محققان را به خود جلب نموده اند. با توجه به ماهیت این کامپوزیت و اجزاتشکیل دهنده ی آن، ساخت این قبیل کامپوزیت ها در کشورهای درحال توسعه و مواجه با کمبود منابع جنگلی و نفتی، گامیموثر در اقتصاد و کاهش آلودگی این قبیل کشورها می باشد.

کلیدواژه ها:

کامپوزیت زیست تخریب پذیر ، پلی لاکتیک اسید ، بامبو ، کشورهای درحال توسعه