میزان پراکنش منابع ژنتیکی و اهمیت تنوع زیستی گیاهی در جنگل های باستانی ایران

ارزشمندی جنگل های باستانی ایران از دیدگاه ژنتیکی و محیط زیستی امروزه بر کسی پوشیده نیست. تنوع زیستی در پوشش های گیاهی، تنوع ژنی و گونه ای را نیز در بر دارد. دراین راستا حفظ ذخایر ژنتیکی و بحث توسعه پایدار یکی از مسایل مهمی است که این روزها مخصوصا در منابع طبیعی مطرح می باشد. همچنین اثرات گرمایش جهانی که سبب تغییرات اقلیمی و استفاده بی رویه انسانی از محیط زیست، کاهش تنوع زیستی و انقراض جنگل های باستانی را در برداشته است. کشور ایران با وجود پراکندگی منابع ژنتیکی گیاهی غنی و بومی مانند درختان بلوط جنگل های زاگرس در ناحیه غربی و گونه های درختی کمیاب مانند حرا و چندل در ناحیه جنوبی ایران مطرح است. امروزه با وجود تغییرات آب و هوایی و بهره برداری های بی رویه انسانی حفظ و تعادل اکوسیستم های طبیعی بیشتر مورد توجه است. لزوم احیای جنگل های باستانی ایران در برخی مناطقی که نابودی گونه های خاص گیاهی را در پی دارد به طور مثال در نواحی شمالی و حاشیه دریای خزر جنگل های هیرکانی حایز اهمیت است.

کلیدواژه ها:

منابع ژنتیکی ، تنوع زیستی ، جنگل های هیرکانی ، جنگل های زاگرس ، جنگل های حرا