عفاف و حجاب و جرم انگاری

حجاب و عفت زنان زاییده ذات و فطرت آنها است، پوششی که به زن شخصیت و در اجتماع به او ارج و قرب میدهد. درحقوق اسلام و به ویژه در فقه امامیه و قوانین موضوعه جمهوری اسلامی ایران به بحث حجاب و عفاف توجه شده است. به نوعیکه حجاب یک حکم شرعی مورد اتفاق جمیع فقهای اسلامی است. در کشورهای اسلامی، در این خصوص قوانینی وجود دارد ودر حقوق موضوعه ایران (اعم از قوانین عام و خاص) مقرراتی در این خصوص وضع شده است؛ جرم انگاری (رعایت نکردنحجاب شرعی) به وسیله بانوان در قانون مجازات اسلامی، زمینه ساز بهره گیری از راهکارهای قضایی و انتظامی در مواجهه باپدیده (بد حجابی) است. جرم شناسی و تحلیل این بزه جرم زایی اجتماعی، راه کار مناسبی برای بازشناسی و تحلیل این بزهجرم زای اجتماعی، راه کار مناسبی برای بازشناسی قلمرو وظایف و اختیارات هر یک از قوای اجرایی و قضایی در حوزه (تعقیب)و (دادرسی) بزه یاد شده است. عملکرد منفعلانه و پراکنده نهادهای مسیول در برخورد با بی حجابی به عنوان یکی از مصداقهای (انحرافات اجتماعی)سبب رشد و گسترش لجام گسیخته این پدیده در میان گروه های گوناگون اجتماع شده است، به گونهای که امروزه این اپیدمی فراگیر، امنیت و سلامت اخلاقی جامعه را به مخاطره افکنده است. در این نوشتار، با تحلیل جرمانگاری و رعایت نکردن حجاب شرعی وضعیت بزه بی حجابی در نظام حقوقی ایران بازبینی و وظایف نهاد حکومتی بر اساس آنترسیم شد تا رویه واحدی در مواجه با جرم یادشده پدید آید.

کلیدواژه ها:

جرم انگاری ، حجاب ، عفاف