بررسی عفاف، حجاب و خلاهای قانونی آن

مفهوم عفاف، حالتی درونی است که زمینه گرایش فرد به حجاب را فراهم می کند. آنچه بیش از همه حقوقدانان به آن توجهکرده اند، بررسی خلاهای قانونی حجاب است. این مقاله به دنبال مطالعه، ارزیابی و دستیابی به راه حل های رفع این خلاها بود؛از این رو با روش تحلیل حقوقی با تکیه بر منابع مهم کتابخانه ای و دکترین حقوقی، این موضوع بررسی شد. این پژوهش نشانمیدهد که دکترین حقوقی در این باره دچار تشتت است. برخی بر این باور هستند که در عرصه فرهنگی به ویژه عفاف وحجاب، نه تنها خلا قانونی وجود ندارد، بلکه به عملیاتی شدن قانون ها نیاز دارد. لذا این گروه بر این باور هستند که بیشترینمشکل در این زمینه به نبود فرهنگ سازی و اجرا نشدن صحیح قانون مربوط می شود که باعث بروز معضلاتی در این خصوصشده است، اما به نظرمیرسد به عقیده برخی نیز خلل قانونی درباره بدحجابی وجود داشته باشد و اگر با آن به طور قضاییمواجه شود، نخست باید قانونی عاری از هرگونه تفسیر و ابهام وجود داشته باشد. لذا برخی عقیده دارند مقنن باید ضمن تعریفحجاب شرعی، محدوده حجاب را هم مشخص کند؛ که در این رابطه باید گفت که تعریف و موضوع شناسی در این امر به عهدهقانونگذار نیست، بلکه باید عرف به تبعیت از موازین شرعی محدوده حجاب را مشخص کند و این نکته که این امر هم باید درقانون گنجانده شود، به نظر رویه نیست. در این مقاله ضمن تبیین هر یک از این نظریه ها، موضوع به شکل تطبیقی، با تاکید بررویکرد آموزه های دینی بررسی و مبانی اخلاقی و حقوقی و شرایط آنها نیز تحلیل شده است.

کلیدواژه ها:

عفاف ، حجاب ، خلاهای قانونی