تحلیلی بر ضرورت جرم انگاری در حوزه حجاب و عفاف

حجاب و عفاف، یکی از احکام و مسیله اساسی اجتماعی و از ضروریات دین اسلام است که در وجوب شرعی آن تمام فقهایشیعه و اهل تسنن اتفاق نظر دارند. همچنین شایان ذکر است که رعایت حجاب، حق الهی محسوب می شود، نه حق الناس. ودر واقع رعایت حجاب، حق شخصی نبوده که در اختیار خود زن یا شوهر یا خانواده او باشد و با رضایت آنها اسقاط شود؛ بلکهحجاب زن، حق الهی است و بر مصالح متعددی استوار است. از آنجاکه با رعایت نکردن حجاب اسلامی، نظم عمومی، سلامتروانی و امنیت اخلاقی جامعه و خانواده آسیب می بیند، نیازمند مداخله دولت و به عبارتی حقوق کیفری است. جرم انگاری،تصمیم حکومت ها برای تحدید حقوق و آزادی های انسان از راه الزام کیفری است و از همین روست که حکومت ها میباید توجیه بسیار مناسب و علاقلانه ای برای این گونه محدود کردن حقوق و آزادی افراد داشته باشد. لذا در این مقاله، توجیهجرمانگاری در حوزه حجاب و عفاف با استفاده از مدل جرمانگاری تحت عنوان پالایش صافی تحلیل شد تا به درک روشن و هرچه بهتر ضرورت جرم انگاری در حوزه حجاب و عفاف دست پیدا کنیم. نوشتار پیش رو، به روش کتابخانه ای، توصیفی وتحلیلی بوده و نگارنده تلاش کرده است با استفاده از منابع موجود، اطلاعات مورد نیاز خود را جمع آوری کرده و به تحلیل آنهااقدام کند.

کلیدواژه ها:

حجاب و عفاف ، جرمانگاری ، اصل اخلاقگرایی ، اصل مصلحت ، اصل پدرسالاری