بررسی حیا و عفاف به مثابه عامل ثبات و قوام خانواده

حیا و عفت از جمله خصایص اخلاقی هستند که به عنوان خلق و خوی دین اسلام جایگاه ممتازی دارند. حیا ملازم ایمان وعقل بوده و فقدان آن ایمان را زایل میکند. این صفت اخلاقی، موهبتى الهى و عامل استقرار عفت عمومى در جامعه است.حفظ حیا و عفت در سطح جامعه، با تنظیم روابط زن و مرد نامحرم، خانواده را پایدارتر و مستحکم تر می کند. روایات و سیرهمعصومین حاکی از این است که حفظ حیا و عفت بر مردان و زنان مقرر شده است؛ لکن رعایت آن توسط بانوان به دلیل لطافتها و زیباییهای تکوینی ایشان از اهمیت بیشتری بهره مند است. بر این اساس برای قوام و پایداری نهاد خانواده در اسلام، حیا وعفت زنانه به دو صورت کاملا متضاد بروز و ظهور یافته است؛ ابتدا جهت حضور زنان در جامعه، برای ایشان حفظ عفاف وحجاب مقرر شده و در عین حال عدم رعایت حیا و عفاف در روابط بین همسران برای بانوان امری واجب شمرده شده است. درسایه این عملکرد متضاد حیا در جامعه و خانواده، دین مبارک اسلام حفظ و قوام کیان خانواده را تضمین کرده است. لذا درپژوهش حاضر سعی بر این بود که با بررسی میزان تاثیر رعایت حدود حیا و عفاف بر ثبات و قوام خانواده، راهکاری برای برونرفت از وضعیت موجود جامعه اندیشیده شود.

کلیدواژه ها:

حیا ، عفاف ، اسلام ، ثبات ، خانواده