اهمیت و نقش عفاف و حجاب

حجاب و عفاف به عنوان دو ارزش در جامعه بشری و به ویژه جوامع اسلامی مطرح است. همواره این دو واژه در کنار هم به کاربرده می شوند و در نگاه اول به نظر می آید هر دو به یک معنا باشند، اما با جستجو در متون دینی و فرهنگنامه ها به نکته جالبتوجهی می رسیم و آن تفاوت این دو واژه است. در برخی کتب لغت حجاب را این گونه تعریف کرده اند: حجاب یعنی آنچه مانعرسیدن می شود. با توجه به معانی ذکر شده در می یابیم حجاب امری ظاهری و در ارتباط با جسم است، اگرچه این پوششبرخاسته از اعتقادات و باورهای درونی افراد است، ولی ظهور در نشیه مادی و طبیعی دارد؛ یعنی پوشش ظاهری افراد و به ویژهزنان را حجاب می گویند که مانع از نگاه نامحرم به آنها می شود. عفاف نیز دارای معانی گوناگونی است که در مجموع تعریفکاملی را به ما خواهد داد. عفت حالتی درونی و نفسانی است که توسط آن از غلبه شهوت جلوگیری می شود. البته شایان ذکر است که در قرآن کریم از واژه عفت در دو معنا استفاده شده است، گاه به معنای خود نگهداری و پاکدامنی و گاه عفت به معنای قناعت آمده و مسایل مالی مورد نظر است. معنای مدنظر پژوهش کنونی، مفهوم اول است؛ یعنی خود نگهداری از شهوتو مسایل جنسی؛ اگرچه میتوان برای هر دو معنا واژه عفت را آورد و ضرری به مفهوم آن نمی خورد. از مجموع معانی ذکر شدهبرای حجاب و عفاف میتوان نتیجه گرفت که عفاف نوعی حجاب درونی است که انسان را از گناه باز می دارد. حفظ چشم،گوش، قلب و تمامی اعضا و جوارح از هرگونه خطا و گناه عفاف است که حاصل این عفت و حجاب درونی، پوشش ظاهریاست؛ به تعبیری لطیفتر حجاب میوه عفاف است و عفاف ریشه حجاب.

کلیدواژه ها:

حجاب ، عفاف ، اهمیت عفاف و حجاب