چگونه توانستم دانش آموزانم را به درس نگارش علاقه مند و در نوشتن توانمند سازم

اغلب دانش آموزان ما علاقه چندانی به درس نگارش ندارند و به تبع آن در نوشتن ضعیف اند و آنچه را در ذهن دارند نمی توانند به خوبی بپرورانند، حتی عده کثیری از آنان در نوشتن تقاضایی ساده یا نامه و گزارش و … با مشکل روبرو می شوند این در صورتی است که آنان در درس های نگارشی آموزش های لازم را می بینند؛ اما علت ناتوانی آنان در چیست سه شرط برای نوشتن لازم است: استعداد، شناخت مواد و قواعد کاربرد آنها و کارورزی. دانش آموزان ما با استعداد خود مواد و قواعد به کارگیری آنها را حفظ می کنند اما از نظر کاربردی و عملی،آن مواد را طبق قواعد نمی توانند بکار ببرند زیرا تمرین و کارورزی لازم را به درستی انجام نداده اند چنانکه میانگین نمره دانش آموزان در محفوظات نگارشی (17/14) و در کاربرد عملی و آفریدن انواع نوشته ها (9/78) بود. تصمیم گرفتم تا این مشکل اساسی را به طور علمی و واقعی شناسایی کنم و از طریق پژوهش در صدد رفع آن برآیم لذا با توجه به تجربه سالها تدریس خود و نیز مطالعات مختلفی که در زمینه روش های تدریس داشتم، با استفاده از راهنمایی های اساتید، تصمیم گرفتم برای کاربرد عملی نگارش انواع نوشته ها و نیز بهبود وضعیت موجود، از روش تشریک مساعی به همراه یکسری اقدامات ابداعی خود، استفاده کنم.بعد از گذشت حدود شش ماه از اجرای این روش ها، میانگین نمره نگارش آنها از لحاظ کاربرد عملی و آفریدن انواع نوشته ها به (16/86) ارتقا یافت. عملکرد دانش آموزان در پایان این پژوهش بیانگر آن بود که شیوه ارایه شده بسیار مفید و تاثیرگذار بوده است چنانکه دانش آموزان بخوبی می توانستند در باره هر موضوعی ، مطلبی بنویسند حتی می توانستند مطالبی را از کتابهای مختلف جمع آوری کنند فیش تهیه کنند و در نهایت مقاله و گزارش و … می نوشتند. کارکنان مدرسه و والدین دانش آموزان هم از بهبود وضعیت موجود اظهار مسرت می کردند.

کلیدواژه ها:

دانش آموزان ، معلم ، نوشتن ، تشریک مساعی