اثر بخشی آموزش مهارت های زندگی بر کاهش مشکلات رفتاری دختر شهرستان مریوان

مقدمه و هدف: مهارت های زندگی، عبارت است از توانایی های روانی اجتماعی برای رفتار انطباقی و موثر جهت مقابله با مقتضیات، مشکلات رفتاری و چالشهای زندگی روزمره. یکی از مشکلات رفتاری پرخاشگری است که فرد به عنوان عکس العمل از خود بروز می دهد و متقاعدا مناسب عمل یا رفتار طرف مقابل نیست. هدف تحقیق حاضر بررسی اثربخشی آموزش مهارت های زندگی بر کاهش مشکلات رفتاری دختران پرخاشگر در میان دانش آموزان دختر دبیرستان های شهرمریوان می باشد. مواد و روش ها:روش بررسی این تحقیق شبه آزمایشی یا نیمه آزمایشی به شیوه پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود . جامعه ی آماری این تحقیق را تمامی دانش آموزان دختر دوره متوسطه دوم شهر مریوان تشکیل می دهند که در سال تحصیلی 1393-1394 در این مدارس مشغول به تحصیل بودند. روش نمونه گیری در تحقیق نیز از نوع نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای بود، نمونه آماری در این تحقیق را 30 نفر از دانش آموزان دختر مدارس متوسطه شهرمریوان تشکیل می دادند. ابزار گردآوری اطلاعات در این تحقیق، پرسشنامه ی استاندارد پرخاشگری باس و پری (1998) بود. یافته ها:.تجزیه و تحلیل داده های این تحقیق، دردو سطح آمار توصیفی و آمار استنباطی انجام شد،که در سطح آمار استنباطی از آمار مانکوا (واریانس چند متغیره) استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که آموزش مهارت های زندگی بر کاهش پرخاشگری تاثیر معناداری داشت. همچنین در پس آزمون بین گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنی داری وجود داشت. نتیجه گیری: مهارت های زندگی، کودکان ونوجوانان را قادر می سازد که دانش و نگرش و ارزش های خود را به عمل تبدیل نمایند. نظام آموزش و پرورش هر کشور مجموعه تدابیر سازمان یافته ای است که امکانات بالقوه آدمیان را تحقق می بخشد و شرایط مناسبی را مهیا می کند تا امکان آشناشدن با سرمایه های فرهنگی و تجربیات پیشینیان را پیدا کنند در کشور ما مدارس آموزش مهارت های زندگی در دو مقطع ابتدایی و راهنمایی را با تالیف کتب کار دانش آموز و راهنمای معلم ارایه کرده است.

کلیدواژه ها:

مهارت های زندگی ، مشکلات رفتاری ، پرخاشگری