آسیب شناسی تدبر در حوزه دین از دیدگاه قرآن

آیات قرآن با قابلیت تبدیل یزید های درونی به بایزید مقادیر متنابهی از دانسته های انسانی را تغییر می دهد.فهم و عمل صحیح به احکام دین، به تدبر در عبارات سبحانی نیازمند است. کوشش برای فهم آیات و احادیثکه به بزرگان دین نسبت داده اند به فراگیری، ترجمه، تدبر و تفسیر نیاز دارد. تاکید قرآن بر درک سخنان باریتعالی بوده و هست اما روش هایی که جهت دریافت مفاهیم الهی وجود دارد، همگی کارگشا نیست و گاهمشکلی بر مشکل ها می افزاید. نویسنده قصد دارد با شیوه توصیفی- تحلیلی و روش مطالعه کتابخانه ای ومعرفی منابع معتبر، تدبر در آیات الهی و سخنان ایمه هدی (علیهم السلام) را بازکاوی و آسیب شناسی و روش هایتدبر در قرآن و احادیث را بررسی کند و معنا شناسی را که شامل معنای واژه هاست و موجد رابطه بینامتنیخواهد بود؛ مورد دقت و موشکافی قرار دهد تا آشکار گردد آیا می توان یکی از روش های تدبر در قرآن واحادیث را معنا شناسی دانست یا اینکه معنا به تنهایی کافی نیست. از آنجا که هدف از نزول آیات الهی تدبر درآنهاست، آیا هر کس با علم اجمالی خود اجازه نظردهی درباره آیات را دارد تمنای هر انسان حضور در حرمواهب صور لطیف و بی نظیر است تا آنجا که بدون تدبر در محضر بی نیاز مطلق، اجازه حضور نخواهد یافت.راقم مقاله سر آن دارد که در صفحه های پیش رو به اهمیت تدبر در فهم آیات الهی بپردازد و معلوم کند که آیاهر کسی اجازه تفسیر دارد تا از این راه به تدبر در آیات الهی دست یابد.

کلیدواژه ها:

قرآن ، احادیث ، تدبر ، تفسیر ، معنا شناسی ، آسیب شناسی