مولفه های فقهی سبک زندگی درفرهنگ دینی

اسلام به عنوان آخرین و کامل ترین نسخه هدایتی و تشریعی خداوند، برای شخصیت سازی، فرهنگ سازی،جامعه سازی، نظام سازی، نهادسازی وسامان دهی به فرایندهای حیات اجتماعی مومنان، اصولی راهبردی وکاربردی را در عرصه های مختلف فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، ارتباطاتی، نظامی، خانوادگی، فراغتیو... تشریع کرده و به تناسب نیازهای شناخته شده ثابت و متغیر فردی و اجتماعی انسان، احکام ثابت و متغیریرا متناسب با مصالح و مفاسد واقعی، اقتضایات زیستی، ضرورت های کارکردی، موقعیت های و شرایط تاریخی،عوارض پیش بینی ناپذیر زندگی و... در نظام تشریع خود تدارک دیده است. فعال سازی ظرفیت های درونینظام تشریع دین (فقه) و بهره گیری از ظرفیت های غنی آن به تناسب نیازهای ثابت و متغیر با میانجی روشو منطق اجتهاد واستنباط روشمند، هدفمند و مدلل از متون اصیل دینی توسط اسلام شناسان و دین پژوهانواجد شرایط صورت می پذیرد.در این پژوهش، تلاش شده به نقش فقه، در ایجاد سبک زندگى، توجه شود. علم فقه با تبیین رفتارهاى مجازو متناسب با کمالات انسانى، زمینه را براى هماهنگى اراده تکوینى بشر با اراده تشریعى حق تعالى ایجاد مى کندو مسیر سلوک متناسب با معاد را براى آدمیان بیان مى کند. علاوه بر این، تبیین نظام هاى موثر بر متغیرهاىدخیل در انتخاب سبک، بر عهده علم فقه است که البته تبیین این نظام ها با مشکلاتى روبه رو است. در ایننوشتار به برخى از آنها اشاره شده است.

کلیدواژه ها:

سبک زندگی ، مولفه های فقهی ، زندگی مطلوب در فرهنگ دینی ، نیاز های ثابت و متغیر