شطح، دریافتی از حقیقت و معرفت خداوند
محل انتشار: اولین همایش بین المللی زبان و ادبیات فارسی
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 367
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ADABICONF01_127
تاریخ نمایه سازی: 30 شهریور 1397
چکیده مقاله:
شطح به سخنانی گفته می شود که در حالت وجد و بی خودی در وصف حال بر زبان عارف جاری شود و در واقع بیانی متفاوت و غریب از دریافت حقیقت است که توسط برخی از عارفان گفته شده است. شطح در ادبیات عرفانی، همواره قابل اعتنا بوده وهرکدام از عرفا به گونه ای به آن اشاره داشته اند. عده ای آن را پذیرفته و درصدد برآمده اند تا ان را به عنوان مرحله ای از مراحل معرفت و دریافت حقیقت تایید و توجیه کنند؛ اما برخی آن را ناشی از عدم معرفت حقیقی می دانند. این پزوهش بر آن است تا مواضع و اندیشه عرفا را در قبال شظح به عنوان یک تجربه ی عرفانی و بیانی خاص از دریافت حقیقت در متون منثور تا سده هفتم هجری بنمایاند.
نویسندگان
حسن سلطانی کوه بنانی
استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه ایلام
مینا مریدی
دانش آموخته کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه ایلام