بررسی تاثیر فضا و محیط کالبدی در معماری مسکونی

مفهوم فضا یکی از مفاهیم بنیادی در معماری است. درباره این مفهوم معماران و اندیشمندان جهان معماری از دیرباز برداشتهای گوناگونی ارایه کرده اند. برای نشان دادن اهمیت فضا در معماری شاید همین بس باشد که یادآور شویم یکی از تعاریف مورد پذیرش بیشتر اندیشمندان درباره معماری ساماندهی فضا است. بحث و کنکاش درباره مفهوم فضا از سوی نویسندگان و نظریه پردازان به طور کلی امری سودمند است .چرا که ابعاد گوناگون فضا و ویژگیهای آن و چگونگی تاثیر آن بر آدمی، مطرح شده و شکافته می شود و این ما را در درک عمیقتر از فضا می تواند یاری کند.هدف از این تحقیق نقش فضا و محیط کالبدی در معماری مسکونی است. یک فضا در معماری وقتی زیباست که صفتهای ویژه فضا با عملکردهای فضا هماهنگی داشته باشد و این اصلی است که در بررسی معماری مسکونیکاملا مشهود است. یک اثر معماری پیش از آن که به عنوان یک کالبد ساختمانی مطرح باشد منعکس کننده یک سلسله تفکرات و بازگوکننده راه و رسم زندگانی مردمان دوره خود است. هر فضایی در معماری بدون در نظر گرفتن شکل و اندازه اش قابلیت انتقال و انعکاس مفاهیمی را دارد. این مساله زمانی غلیظ تر می شود که فرهنگی غنی پشتوانه خلق فضاها باشد. چنین فضایی چه در روابط کاربردی فضا و چه در زمینه ایجاد روحیه و برداشت روانی، چه در انتخاب مصالح و شالوده و تطابق آن با نیازهای روحی و روانی غنی می شود. جستجو و شناخت مظاهر و علایم فرهنگی موجود در کالبد معماری ایرانی، می تواند به شناخت و تعیین ارزشها و مفاهیم خاص فرهنگی که بین مردم رواج داشته کمک کند.

کلیدواژه ها:

تاثیر فضا ، رفتار انسان ، نیازهای روحی و روانی ، سامان دهی فضا و محیط