بررسی نقش تعاملات اجتماعی در مجتمع های سینمایی در جهت ارتقا سطح پایداری اجتماعی

سینما مقوله ای است هم صنعتی و هم هنری و این ویژگی بامعماری مشترک است و نادیده گرفتن آن امری غیرعاقلانه است چه ازسوی تماشاگران معمولی و چه ازسوی سیاستگذاران اجتماعی فرهنگی و سیاسی جوامع مختلف چرا که میزان رشد درصنعت سینما و معماری یک کشور میتواند معرف پیشرفت درفرهنگ و تکنولوژی آن باشد.هر چند سینما در مقایسه با سایر هنرها از عمر کوتاهتری برخوردار است اما در همین عمر کوتاه داستانهایی در زندگیش رخ داده که باعث می شود هیچ گاه نتوان کتاب جامعی درباره سینما یافت. اما میتوان با نگاه به جنبه های مختلف آن ،حسی عمومی که نیاز کار طراحی است از آن پیدا کرد. لذا در اولین گام ،به بررسی تاریخ سینما اقدام شد .گسترش سینما در زمان تولدش در عرصه جهانی چنان سریع بود که در اکثر کشورهای جهان ،با اختلاف حداکثر چند سال ،به سرعت مورد توجه قرار گرفته و رشد کرد. ایران نیز یکی از کشورهایی بود که سینما در ابتدای قرن بیستم در آن شروع به رشد کرد. هدف ازاین پژوهش ارتقا تعاملات اجتماعی درقالب پردیس سینمایی به عنوان یک بنای فرهنگی درایجادحفظ و ارتقای پایداری اجتماعی می باشد . در مواجه ه با موضوعی که به سینما مربوط است ،می طلبد تا شناخت کلی بر جنبه های گوناگون هنر هفتم پیدا شود پس از بررسی تاریخ سینما به صورت عام ،به تحقیق درباره گذشته و روند حرکت و پیشرفت سینمای ایران و نقش آن در تعاملات اجتماعی پرداخته شد . سینما به عنوان فضایی که مردم را جمع می کند می تواند نقش بسزایی در افزایش تعاملات اجتماعی و در نتیجه ی آن افزایش پایداری اجتماعی داشته باشد.

کلیدواژه ها:

پردیس سینمایی ، پایداری اجتماعی ، گره ی فرهنگی ، گره ی اجتماعی ، پلازای شهری