بررسی و مطالعه بر ویژگی های بناهای قبل از اسلام بر روی معماری بناهای دوره اسلامی در سیستان

معماری تاریخی، هنر آفرینش است، نقش غنی و زیبای جامعه سنتی، نتیجه غنا و زیبایی تار و پود معنوی آن است که طرح ها و نقش های کلی را به هم پیوند می دهد .اصول معنوی حاکم بر معماری سنتی ایران، ریشه های عمیقی در فرهنگ و اندیشه های این مرز و بوم و تاریخ آن داراست. معماری ایران دارای ویژگیهایی است که در مقایسه با معماری کشورهای دیگر جهان از ارزشی بخصوص برخوردار است: ویژگیهایی چون طراحی مناسب، محاسبات دقیق، فرم درست پوشش، رعایت مسایل فنی و علمی در ساختمان، ایوانهای رفیع، ستونهای بلند و بالاخره تزیینات گوناگون که هریک در عین سادگی معرف شکوه معماری ایران است. از این رو بافتهای سنتی ایران که مطابق با اصول خاص معماری و شرایط زندگی انسان بنا گردیده است و معمار طرح را متناسب با مفاهیم طبیعت،مذهب،سنت ،آداب و رسوم و اقلیم هوایی بر پا کرده به گونه ای که مفهوم این اصول در بافتها متجلی شده است. سیستان نیز یکی از شهر های ایران می باشد که بنا بر داشتن اقلیم گرم و خشک خود توانسته معماری خاص خود را خلق کند از این رو دارای معماری همساز با اقلیم می باشد که از گذشته تا امروز در آنجا دیده می شود. از این رو می توان نتیجه گرفت با توجه به مطالعات که سیستان در نوع معماری خود دارای گذشته و پیشینه پر باری بوده است و معماران دانسته و با علوم ثابت بر معماری دست به ساخت بناهای با شکوه می زدند علاوه بر پژوهشهای باستانشناسی در اطراف بعضی از این روستاها، قدمت جریان زندگی را به قبل از دوره اسلامی در آنها بیان میکنند بنابراین می توان گفت تمام بناهای مربوط به بعد از اسلام نشات گرفته از ریشه و قبل از دوران اسلام اصول، معماری و فرهنگ آن زمان است.از این در مقاله فوق پژوهشگر به بررسی و مطالعه پیرامون بافت های سیتان از قبل از اسلام تا دوره اسلامی پرداخته است و ویژگی های آن را بیان نموده و به تحلی آن پرداخت است که نتایج حاصل بر ارزش بالای این معماری در جهت حفظ و نگهداشت آن برای بشر امروز و آیندگان می باشد.پژوهش فوق بر اساس مطالعات کتابخانه ای و میدانی بر اساس تجزیه و تحلیل مباحث مربوطه به صورت توصیفی می باشد.

کلیدواژه ها:

سیستان ، قبل از اسلام ، دوره اسلامی ، بنا ، معماری